www.ReizendoorZuidOostAzie.reismee.nl

Eerste week Vietnam

Hoi Hoi!

Het is alweer een tijdje geleden dat wij wat van ons hebben laten horen. We zitten alweer 9 dagen in Vietnam! Onze laatste blog was vorige week dinsdag dus vanaf daar zullen wij jullie nog eventjes onze avonturen vertellen. (we zullen het kort proberen te houden haha).

Vorige week woensdag landde we om 2 uur met het vliegtuig in de hoofdstad van Vietnam: Hanoi! We hadden rekening gehouden met koud weer maar dat viel gelukkig erg mee. Vanaf het vliegveld een uurtje met de bus naar het centrum van Hanoi waar ons de hoeveelheid scooters meteen al opviel. Het verkeer is hier een en al chaos! Er zijn geen regels en je rijd maar gewoon hoe je rijden wilt. Tegen het verkeer in, de verkeerde kant bij rotondes langs. Hier kijken de mensen nergens meer raar van op. Eenmaal aangekomen bij ons hostel checkten we in, hebben bij een restaurantje nog een Europese maaltijd kunnen krijgen en zijn gaan slapen.

De volgende dag was de lucht erg grijs en deed de stad een beetje somber aan. Opzoek naar een normaal ontbijtje bleek nog een hele opgave. Uiteindelijk bij een koffie tentje beland waar we goed uitzicht hadden op een druk kruispunt. We hebben hier wel een uur gezeten en ons verbaasd over het verkeer. Van scooters die helemaal vol bepakt waren, monniken achterop scooters, mensen die kriskras het drukke kruispunt over lopen. Alleen in Hanoi heb je al 4 miljoen scooters ! We verbaasden ons echt dat het allemaal goed ging en hebben tot nu toe ook nog geen een ongeluk zien gebeuren! We liepen rond in een bekend park met een enorme vijver. Dit is een plek waar veel Vietnamezen elkaar ontmoeten en eventjes het drukke verkeer ontvluchten. Daarna zijn we naar een gevangenis geweest die vroeger toen het hier oorlog was in gebruik was. Het vrouwen museum mochten we ook niet missen. En als klap op de vuurpijl zijn we naar een theater gegaan. Hier werd een water poppen show gegeven. Als je Hanoi bezoekt mag je dit ook zeker niet missen werd ons verteld. Nadat we een uur lang hadden geluisterd naar Aziatisch gezang en houten poppen die in water een verhaal uitbeelden, was de voorstelling voorbij. Het was op zich leuk om een keertje te hebben gezien, maar toch wel beetje aparte humor hebben ze hier.. Eind van de middag nog de halve marathon afgelegd om bij treinstation te komen omdat we tickets wouden hebben voor de volgende dag. Het was een drukke, chaotische dag dus die avond waren we blij dat we op bed lagen.

Vandaag was Julia jarig. 21 jaar! Bijzonder om een keertje zover van Nederland vandaan jarig te zijn. Deze dag lieten we het drukke Hanoi voor wat het was en gingen we verder reizen. Onze trein ging al om 6 uur dus we moesten vroeg uit bed. Het was nog een hele klus om een taxi te vinden maar uiteindelijk zaten we toch om 6 uur in de trein richting Hai Phong. Het was ons plan om hier een nachtje te verblijven en daarna door te reizen naar het bekende Halong Bay. Eenmaal aangekomen in Hay Phong, na 2 uurtjes in de trein, kwam ons de eerste regen, na 6 weken te hebben gereisd, begroeten. Daar hadden we geen rekening mee gehouden dus voor ons beiden was het duidelijk dat we hier niet gingen blijven. We kwamen op het idee om naar het eiland Cat Ba te gaan. Een taxi stopte ineens voor onze neus en kwam met de mededeling dat de boot alleen maar om 9 uur 's ochtends en 4 uur 's middags zou vertrekken. We hadden nog 15 minuten om naar de haven te rijden en een kaartje te kopen. Het ging allemaal erg snel en we hadden kaartjes gekocht en renden naar de boot, die helaas al was vertrokken. Ineens kijkt Vera op haar ticket en ziet dat het kaartje geen 250000 maar 180000 dong (munteenheid Vietnam) kostte. De boot was toch al vertrokken dus Vera is terug gelopen om de vrouw te confronteren met deze niet gewenste situatie. De vrouw had een heel zeur verhaal dat de boot op zaterdag en zondag duurder was en toen was ook de boot ineens op vrijdag duurder voor buitenlanders. Wij hebben dit verhaal nagevraagd aan een man en die vertelde dat het niet klopte. Tweede keer al dat we (bijna) werden opgelicht. Vanaf toen wisten we dat we erg moeten oppassen met de Vietnamezen. Wij gingen opnieuw kaartjes kopen bij een aardige man die zei dat we eerst nog even 5 minuten in een bus naar een ander stuk haven werden gebracht. Helaas. De busreis duurde weer langer dan een half uur en we lieten het maar over ons heen komen aangezien, niemand ons kon vertellen wat nou precies de bedoeling was. Nadat we 20 minuten op een boot hadden gezeten kwamen we aan op Cat Ba eiland. Als je op de route kaart kijkt, kun je zien waar het ligt. Na 3 kwartier nog wéér in een bus, waren we dan eindelijk in het centrum. We kregen een warm onthaal van een jongeman die een hotel daar runt. Voor €8 kregen we een mooie, grote tweepersoonskamer toegewezen waar we uiteindelijk 3 nachten hebben geslapen. Het personeel was erg vriendelijk en hebben ons er al heel vaak ingetuind met hun grapjes!! De rest van de dag hebben we lekker gegeten en 1,5 uur in een spa gezeten. Het was toch erg koud buiten en wij hadden een feestje te vieren dus we vonden wel dat we dit verdiend hadden!:)

Zaterdag hebben we de meeste actieve dag gehad van onze reis denken wij. We wilden nog een keer graag mee doen aan een trekking dus we hadden ons ingeschreven en werden die ochtend om 8 uur opgehaald. Op zich was het perfect weer voor een trekking, rond de 20 graden. Met 30-35 graden is zo'n trekking echt niet te doen! De gids vertelde ons heel enthousiast dat we in totaal 15 kilometer gingen lopen en 5 bergen gingen 'beklimmen'. Slik, dat is best wel heftig!! De eerste 10 km hebben we helaas geen mooi uitzicht gezien op de berg alleen maar struiken, bomen en rotsen. De laatste 5 km was het allermooist. Prachtige bergen, groene rijstvelden en fantastisch blauw water kwamen we tegen! Na de 10 km kregen we lekker eten en zaten we lekker te lunchen in een nationaal park met heel erg mooi uitzicht. Toen hadden we echt zo iets van ja dit is echt de reden waarom we zijn gaan reizen! Genieten van al het moois op deze aarde en je vaste ritme aan de kant leggen en maar zien waar je elke keer weer beland. Pure vrijheid toch?! Aan het einde van de tocht werden we nog beloond met een leuke boottocht door de Halong Bay. Jammer genoeg was het best wel mistig en kon je het blauwe water niet goed zien maar, het was alsnog erg mooi om te zien. Halong Bay is 1 van de 7 wereldwonderen. Must have om te zien dus!

Zondag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar het noorden van het eiland gereden. Daar hebben we even genoten van het mooie uitzicht over Halong Bay en zijn na een poosje weer weggegaan omdat het behoorlijk fris was. We waren ongeveer weer 1 kilometer onderweg en ineens denkt Vera waar heb ik mijn sleutel gelaten van de scooter. Dit was namelijk een bijzondere scooter om te starten. Je startte de scooter en daarna moest het sleuteltje er weer uit. Waarschijnlijk had Vera daar niet aan gedacht en is het sleuteltje op de grond gevallen. Julia reed terug om te zoeken en Vera was in de buurt van de scooter aan het zoeken. Ineens roept een man van 400 meter naar Vera en Julia reed erachter aan. Vera had geen idee wat die man wilde en het bleek dat hij haar sleutel had gevonden en wilde hij er (natuurlijk) geld voor vragen. Hij vroeg 100000 dong, omgerekend €4. Vera zei dat tienduizend wel goed was en vroeg ook waar de sleutel dan was. De man laat hem zien en hoe brutaal misschien ook Vera trekt hem uit zijn handen aangezien ze hem misschien niet terug krijgt. Die man begon te trekken aan haar handen en Vera deed hetzelfde. Achteraf lachen natuurlijk maar op dat moment niet! Vera had een sneetje gekregen door de sleutel en deed expres zielig zodat de man misschien niet meer geld wilde hebben. Er kwam een voorbijganger langs en Vera liet de man stoppen zodat hij misschien met die boze meneer kon praten. Vera wilde de man geld geven en vroeg of hij op afstand wilde blijven anders zou hij misschien wel alles afpakken. En ineens draaide het humeur van de man om en hoefde hij geen geld en gaf Vera zelfs een hand. Erg bijzonder verhaal maar we weten nu zeker, de mensen uit Vietnam zullen nooit onze vrienden worden! De rest van de dag hebben we niet veel gedaan en de volgende dag hadden we gepland om weer terug te gaan naar Hai Phong. Die dag was erg lang en bijzonder haha!

We moesten weer terug naar het vaste land. Dus we gingen met de bus weer naar de boot toe en eenmaal aangekomen op het vaste land nog poos in een bus gezeten. We hadden nog geen duidelijk plan waar we heen wouden. Uiteindelijk tot besluit gekomen om 3 uur met de bus richting het zuiden te gaan, naar Ninh Binh. Toen we eenmaal in een bus zaten moesten we van bus wisselen na 30minuten. Maar niemand die ons vertelde hoelaat deze bus zou vertrekken. Dus na een half uur in een stilstaande bus te hebben gewacht gingen we. Wat we toen nog niet wisten was dat dit een barre rit ging worden van 4,5 uur waarbij de buschauffeur om de 10 seconden de toeter gebruikte. Het was een vrij kleine bus en die werd om het uur voller gepropt. Op een gegeven moment zaten we helemaal ingebouwd met allemaal dozen naast ons! De films die werden afgespeeld werden we niet bepaald vrolijk van. Een en al moord en gruwel. (1 zelfs 2 keer achter elkaar). Nadat we ongeveer 3 uur in de bus zaten was het inmiddels al donker geworden, het regende en de bus had felle rode en groene lampen die steeds flikkerden. Op een gegeven moment begon Julia met nog wat anderen in de bus te gillen. Tsja wat wil je ook als de buschauffeur een vrachtwagen aan het inhalen is en je ziet een andere vrachtwagen recht op je afkomen.. Gelukkig ging het echt op het nippertje goed. Nadat we deze rit overleefd hadden werden we met een ander busje naar een klein plaatsje naast Ninh Binh gebracht, Tam Coc. Dit dorpje is ook wel bekend als het Halong Bay, alleen dan op vaste land.

Dinsdag hebben we eens lekker uitgeslapen en een route uitgestippeld van wat we allemaal nog in Vietnam willen gaan zien. Het was wederom toch geen mooi weer.. Dus voordat we het wisten was de dag alweer voorbij. Het is toch wel veel geregel en uitzoeken als je op reis bent!

De volgende dag gingen we een scooter huren en wouden de omgeving gaan verkennen. Na een poosje te hebben rondgereden kwamen we bij een plaats met honderden bootjes van bamboe en vrouwen. Hierbij kon je een boottocht doen van zo'n 3 uur. We twijfelden dus besloten om eerst wat te gaan eten. Maar intussen begon het steeds mistiger te worden en zagen de bergen nauwelijks meer. Dus we besloten om terug te gaan met onze scooter en niet de boottocht te maken. Achteraf hoorden we van mensen dat het toch wel echt heel mooi was dus we baalden wel een beetje. Op een gegeven moment waren we ook nog verdwaald en wisten niet meer waar ons dorpje was. Gelukkig waren er mensen zo vriendelijk om ons te helpen en zelfs mee te rijden. We wisten dat er 8 kilometer bij ons dorpje vandaan een grote supermarkt was dus wouden nog wat boodschapjes inslaan. We zouden die avond namelijk met een nachtbus vertrekken richting het zuiden. Maar de weg richting de supermarkt was erg druk en de vrachtwagen vlogen ons, al toeterend om de oren. En tot overmaat van ramp begon het op de terugweg ook nog te regenen. Niet echt prettig dus.. Na nog een poos te hebben gechilld bij het hostel werden we om kwart over 8 's Avonds opgehaald door een bus. Het was een grote bus met plek voor ongeveer 44 mensen. De reis zou al met al 10 à 11 uur duren. Het was opzich vrij comfortabel je had een soort bed/stoel. Na een halfuurtje stopten we even voor mensen die wat eten wouden en daarna reden we 5 uur lang door, zonder te stoppen en dat met geen toilet aan boord.. Toen stopten we langs de kant van de weg eventjes maar er was geen toilet of iets dus je moest daar maar in de berm gaan zitten haha. Vera heeft de 10 uur durende rit zo'n beetje non stop geslapen en Julia helaas maar 2,5 uurtjes. En ja, dan duurt zo'n busrit toch behoorlijk lang.bOm 7 uur in de ochtend kwamen we aan op onze bestemming, Hue !

Toen was het alweer donderdag. Wij waren meteen vrolijk doordat de zon scheen en hebben eerst maar een lekker ontbeten met een bananen pannenkoek en een schaaltje met fruit. Daarna zijn we gelopen naar ons hotel en hebben eerst fijn gedoucht. Wij hadden zoiets van de zon schijnt en het strand is dichtbij, dus Lets go to the beach! We konden een scooter van het hotel huren en Julia durfde wel over de drukke wegen te rijden en Vera zat achterop om mee te helpen met kijken. Na een poosje rijden kwamen we eindelijk aan bij een strand wat zonder al het afval ongetwijfeld een mooi, wit strand was geweest. Helaas gingen de wolken ook niet meer weg dus hebben we even gezeten in een hutje met wat beschutting tegen de wind. Het was geen mooi weer maar..... We hebben eindelijk na 6,5 week reizen strand gezien! Nadat we terug gereden waren gingen we de stad verder verkennen op de scooter en hebben rond 12 uur lekker geluncht. Daar hadden we internet om te bekijken wat we de rest van de middag gingen ondernemen. Al snel kwamen we erachter dat er niet heel veel te doen is. Eerst gingen we een oud gebouwtje bekijken wat ons niet zoveel zei en zijn daarna naar de verboden stad gereden. Deze stad is sinds een paar jaar geopend voor toeristen. Vroeger woonde de keizer er met zijn familie. Het was inmiddels aan het regen en gelukkig hadden we allebei zo'n mooie regen poncho gekregen van het restaurant waar we gegeten hadden. Na 1,5 uur hadden we het wel gezien en leek alles ook op elkaar dus zijn we weggegaan. Ondanks hebben we heel wat lol gehad samen! We zijn terug gereden naar het hotel waar we 1,5 uur hebben geslapen. Nadat we 1,5 dag geen bed hadden gezien was het erg fijn om even bij te komen. Die avond hebben we nog lekker gegeten en hebben we alvast wat plannen gemaakt voor Singapore en Maleisië, de volgende 2 landen!:)

Vanochtend zijn we om 9 uur naar het treinstation gegaan waar we om 10 voor 10 de trein hebben gepakt naar Da Nang. Het was 2,5 uur reizen en ondertussen zagen we ongelofelijke, mooie natuur. We verveelden ons dus niet:) In Da Nang gingen we niet verblijven dus hebben we met een Nederlands stel een taxi gedeeld naar Hoi An, wat nog ongeveer 45 minuten rijden was. Dit was de eerste keer in 6,5 weken tijd dat het reizen zo voorspoedig verliep! Af en toe wat geluk mag ook wel he hahah. Op internet staat dat Hoi An 1 van de leukste steden is van Vietnam waar een relaxte sfeer is. De bedoeling is dat wij, als liefhebbers van chillen, hier een paar dagen zullen blijven. We zagen ieder geval al genoeg leuke winkeltjes en restaurants dus dat gaat helemaal goed komen hier!

Om jullie een wat beter beeld te geven van Aziaten hebben wij vanochtend in de trein een mooie top tien gemaakt. Namelijk; kenmerken van een Aziaat.

1 selfies maken!

2 sokken in slippers

3 mondkapjes

4 helm in hun hand/hoofd

5 boeren, rochelen en spugen

6 smakken

7 lange nagels vrouwen zowel mannen, iehlll

8 heel hard schreeuwen

9 mannen die lange haren aan de kin hebben hangen

10 geen schaamte kennen.

Bij deze weer ons verhaal. Wij zullen proberen om jullie de volgende keer niet weer zo lang te laten wachten!;)

Liefs uit Hoi An!

Lao time!

Sabaidee! (Hallo)

Wij hebben weer onze verhalen voor jullie uitgetypt. Deze blog is van 22 februari tot 1 maart. Het is weer een LANG verhaal waarin we uiteraard, ook afgelopen week, weer genoeg hebben beleefd. Veel leesplezier!

Maandag zijn wij op de scooter naar een bekende waterval gereden wat zo'n 60 kilometer heen en terug was. Prachtige natuur onderweg, mooie rijstvelden en hoge bergen wat ons mooie kiekjes opleverde! Eenmaal bij de waterval zagen we eerst beren die vroeger waren mishandeld en die nu goed worden verzorgt in een tehuis. Daarna liepen we naar boven waar we elke keer een stuk van de waterval zagen met mooi en helder water. Op een gegeven moment kwamen we Laura tegen die vertelde dat we bovenop de waterval konden klimmen. Het idee was leuk maar het was een behoorlijke klim in zo'n 35 graden. Helaas konden we weinig zien en vonden we het de klim niet helemaal waard;) Achteraf kwamen we er achter dat we ook gewoon de trap konden gebruiken haha! Toe maar, we zijn weer een ervaring rijker. Iedereen was lekker aan het zwemmen en dat leek ons ook wel een erg goed plan na de warme tocht! Wij hadden gevraagd aan mensen of er ook vissen of slangen waren. Helaas waren er een aantal vissen die je zachtjes konden bijten. Toen we dat hoorden waren we super snel weer aan de kant en besloten om maar te zitten bij de waterval met de voeten lekker in het water. De foto's hebben jullie al kunnen zien op Facebook! In de avond zijn we nog met Laura, een Engelse jongen en een Schot naar een bar geweest genaamd Utopia. Daar hing een heerlijk relaxed sfeertje.

Onze laatste dag, op dinsdag in Luang Prabang, zijn we er om kwart over 5 uitgegaan. Dit deden we niet zomaar. Elke ochtend rond 6 uur komen er monniken rijst en ander voedsel en geld bij de lokale bevolking ophalen. We verbaasden ons er over dat er ook nog een aantal hele jonge jongetjes tussen liepen. Na deze bijzondere ervaring zijn we terug gereden met onze scooters en gingen we nog lekker verder slapen tot half 10. De scooters moesten om half 11 ingeleverd worden en van daaruit liepen we naar het centrum. De dag hebben we uitbesteed aan een 'berg' te beklimmen van ong 100 meter. Onze voeten hebben die dag onwijs veel treden aangeraakt. Na heel wat treden te hebben opgelopen kregen we een mooi uitzicht te zien over Luang Prabang. Na een poosje te hebben genoten van het uitzicht moesten we alle trappen weer naar beneden, dit ging gelukkig wat makkelijker dan de heenweg! De volgende dag wilden we met de bus reizen naar Vang Vieng dus daarvoor moesten tickets worden gekocht. Er stond ons die volgende dag een busreis te wachten van maar liefst 7 uur lang.Daarna zijn we naar een bamboe brug gelopen wat niet heel veel voorstelde, alhoewel het uitzicht mooi was!Helaas was er aan de overkant van de brug niks te doen dus zijn we weer terug gelopen en hebben we een tuktuk gepakt die ons naar een restaurantje bracht. Het was die dag onwijs warm dus we waren wel toe aan een pauze! We hadden geen zin meer en zijn terug naar het hostel gegaan. In de avond wilden we eigenlijk nog naar een markt maar, we waren allebei zo moe dat we besloten bij het hostel wat te eten en op tijd te gaan slapen.

Woensdag, de dag van de lange, lange bustocht. Om half 9 werden we met een tuktuk opgehaald en naar het busstation gebracht waar de bus zelfs nog 10! minuten voor tijd vertrok. Erg bijzonder in Azië;) De dag ging langzaam aan ons voorbij en we probeerden wat te slapen. Dit was geen succes omdat we door de bergen reden met af een toe een gigantische kuil in de weg en dan schrokken we behoorlijk hard en dachten wij regelrecht het ravijn in te rollen. Rond half 3 kregen we een fantastische maaltijd met heerlijke rijst, groenten en 2 piepkleine stukjes vlees. Helaas, nee het eten was erg papperig en niet te eten. Heel erg trek hadden we toch niet dus dat scheelde weer! Om half 5 eindelijk aangekomen in Vang Vieng en werden we door een tuktuk naar ons hostel gebracht. We dachten dat we er waren dus stapten uit. Maar we stonden bij het verkeerde hostel en de tuktuk was alweer weg dus dat werd lopen .. Het hostel was op zich prima, we sliepen op een slaapzaal met 10 bedden. Die avond nog even gegeten en op tijd naar bed gegaan omdat de busrit toch behoorlijk vermoeiend was.

Wat er allemaal in Vang Vieng te doen was wisten we eigenlijk niet precies. Wel dat het vroeger bekend stond om het vele drugs en drank gebruik waar nu ook nog het een en ander van te zien was. Veel backpackers komen hier dan ook om te chillen en te tuben. Tubing is in het kort uitgelegd: in een autoband de rivier op, genieten van de prachtige natuur en drankjes doen bij barretjes langs de rivier. We wilden dat deze donderdag gaan doen maar het was niet heel erg warm dus besloten we om deze dag maar het een en ander te gaan regelen. Door Laos reizen is best lastig door de lange afstanden, slechte wegen, en de bergen. Het duurt allemaal ook erg lang en daarom vonden we dat we de route wat moesten gaan aanpassen. Deze dag hebben we dan ook alle mogelijke opties, bussen, treinen en vliegtickets bekeken en aan het einde van de middag waren we er eindelijk uit. Cambodja gaan we niet heen, in plaats daarvan vliegen we vanuit de hoofdstad van Laos, Vientiane, naar de hoofdstad van Vietnam, Hanoi. We zullen dan ook wat langer in Vietnam blijven omdat we niet meer naar Cambodja gaan. Het plan is om vanuit Vietnam, Ho Chi Minh, naar Singapore te vliegen. Heel veel geregeld die dag en we hebben nu wat meer duidelijkheid over het vervolg van de reis.

Vrijdag onze tweede en laatste dag alweer in Vang Vieng dus we gingen uiteraard tuben. Eerst lekker uitgeslapen, een sandwich gegeten en rond een uurtje of 1 begonnen we met tuben. We werden met een tuktuk naar de rivier gebracht en daar gingen we dan. In een autoband zaten we en de natuur was prachtig! Het was die dag niet erg zonnig maar de temperatuur was heerlijk en het water was ook lekker warm. Binnen 5 minuten hadden we al 2 barretjes gezien waar bijna iedereen stopte. Wij dachten er komen vast nog veel meer barretjes dus laten we maar niet meteen in het begin stoppen. Maar na een uur te hebben rond gedobberd kwamen we niks meer tegen en het bleek dat die 2 barretjes in het begin de enige waren. Later werd ons het volgende verteld. Enkele jaren geleden waren er enorm veel bars maar doordat er verschillende backpackers verdronken zijn (te veel drank en drugs gebruik onderweg) heeft de regering besloten dat de boel dicht moest.. Af en toe ontstond er een sterke stroming en gingen we erg hard. Dit was nog best eng omdat de rivier heel ondiep is en je de kans had om tegen rotsen op te knallen. Dit gebeurde dan ook een paar keer. Desondanks hebben we erg genoten van de 2,5 uur op de rivier maar waren we ook weer blij dat we zonder kleerscheuren op de kant stonden. We waren erg koud dus snel naar huis gegaan en een lekkere warme douche genomen!

De volgende dag met een mini busje naar de hoofdstad, Vientiane! We hadden nadrukkelijk gevraagd of de bus zonder te stoppen meteen naar de bestemming reed en dat werd ons dan ook verzekerd. We zouden 2 keer kort stoppen. De rit zou dan al met al maar 3 uurtjes duren.. Maar na een halfuur werd het tegendeel al bewezen. Er moesten allemaal mensen onderweg opgepikt worden en worden afgezet. De weg zelf was natuurlijk ook weer een drama met allemaal gaten en zand. Om een lang verhaal kort te houden: na 5,5 uur, heel wat hobbels, erg zacht gereden te hebben en veel ergenissen later, waren we op het busstation van Vientiane aangekomen. Van hieruit nog halfuurtje met een bus naar het centrum en daar waren we dan eindelijk. Onszelf maar getrakteerd op heerlijk ijs en ons hostel opgezocht. Die avond nog even de markt in de stad bezocht, gegeten en gaan slapen.

Zondag is rustdag dus we hebben niet heel veel dingen gedaan. Hier is ook weinig te doen dus we konden het lekker rustig aan doen. De dag zijn we begonnen met een overheerlijke fruitshake. En na een uur rond te hebben gelopen zagen we dat heel veel restaurants dicht waren. Wel goed natuurlijk alleen wij moesten wel wat eten! In de supermarkten heb je hier alleen maar nep eten maar op straat zijn de broodjes erg lekker! We besloten om eerst maar naar de namaak van de 'arc de triomfe' te lopen. Nadat we die gezien hadden vroegen we een meneer of die ons met de tuktuk naar de 'Pha That Luang' kon brengen. Dit is een gouden tempel in de stad. Jammer genoeg was dit niet bijzonder en zijn we eindelijk gaan eten weer in de buurt van ons hostel. Het is toch niet zo handig om 2,5 uur in de warmte te gaan lopen met alleen maar een fruitshake in de maag. We kwamen aan bij een tentje waar het de avond ervoor erg druk was. Allebei bestelden we fried rice met groenten. Erg bekend gerecht hier wat bestaat uit rijst, groenten en een keuze met of zonder vlees. We vonden het heerlijk en naarmate het bord van Vera leger werd ziet ze wat donkers tussen haar rijst. Ze denkt van even kijken wat het is en op het eerste gezicht leek het een stukje aangebakken ei. Helaas niet!! Tot overmaat van ramp zat er in dat heerlijke eten een kleine kakkerlak of een vlieg. We hebben niet goed kunnen zien wat het was en Vera liep meteen naar de serveerster om te vertellen wat ze in haar eten vond en dat ze er ook niet voor gaat betalen. Erg zonde als je zo'n trek hebt en dan tref je dat aan in het eten. Bah bah, de volgende keer letten we nog beter op wat er in ons eten zit! We zijn weg gegaan en zijn teruggelopen naar het hostel waar we wat programma's gingen kijken. Gelukkig kunnen we via YouTube wel programma's kijken! Heerlijk als je even wilt chillen. Die avond hebben we wel erg lekker gegeten. Het was een klein tentje waar het onwijs druk was en gerund werd door een Europeaan. Je kon gewoon zien dat het gestructureerd liep en dat het netjes was. Allebei hadden we een heerlijk broodje falafel met wat salade en patat. Gelukkig hadden we geen beesten in dit eten aangetroffen haha!

Gisteren hebben we, zoals gewoonlijk hier, uitgeslapen en hebben we als ontbijt een lekkere sandwich gekocht. Daarna waren we van plan om eerst een shake te kopen en daarna met een tuktuk naar het Boeddha park te gaan wat zo'n 45 minuten buiten de stad ligt. We waren benieuwd naar de prijs en vroegen de meneer van de tuktuk. Hij zei eerst 300000 kip, wat zo'n €30,- totaal is heen en terug. Dit vonden we wel wat duur en meneer zegt 250000. Maar wij wilden nog onze shake en zeiden dat we er over na gingen denken. Toen meneer zei dat hij ons voor 200000 kip heen wilde brengen, lieten we ons dat geen 2 keer zeggen en werden we er naar toegebracht. De meneer vroeg, zoals gewoonlijk, waar we vandaan kwamen en hij vond het geweldig. Meteen begon hij over het Nederlandse voetbalteam te praten. Volgens mij heeft het voetbalteam behoorlijk wat fans in Azië zitten want iedereen kent de namen van de voetballers en zeggen elke keer: football is good, very good!:) Aangekomen bij het Boeddha park was het erg rustig en hadden we het met een half uur wel weer gezien. De meeste mensen zeggen dat ze 1 uur lang rondkijken maar, dat laatste half uur hebben wij lekker op een bankje gezeten! Altijd fijn! Rond half 3 waren we weer in de hoofdstad en hebben we wat gegeten. Na deze intensieve dag moesten we weer bijkomen op ons bedje hahah! We snappen het zelf ook niet maar, de afgelopen dagen voelen we ons erg moe en hebben ook weinig energie. Komt vast wel weer goed! Rond half 8 zijn we gaan eten bij een gezellig tentje dachten wij maar het eten was ronduit slecht. Julia bestelde falafel met patat en knoflook saus en Vera chicken kebab. Het eten was koud en heel erg weinig. Vera kreeg maar liefst 9 halve patatjes en Julia wel 7!! Toen we zeiden dat het eten koud was zei mevrouw dat het net gebakken was. Vera die in de snackbar werkt wist dat, dat onmogelijk kon zijn en vroeg nog de vrouw om het zelf te proeven maar die wilde dat niet. Helaas weer niet lekker gegeten:( We zijn de markt nog weer overgelopen en daarna vonden we het welletjes en zijn naar bed gegaan.

Laatste dag alweer in Laos! Vandaag houden we wederom een rustig dagje. Zojuist hebben we het nationaal museum bezocht wat erg saai was haha. Nu zijn we lekker op een terrasje geploft en zijn we verder gaan werken aan de blog. Wat een werk zo af en toe. We willen jullie natuurlijk op de hoogte blijven houden van onze avonturen dus moeten we er maar wat voor over hebben! Voor onszelf is het ook leuk hoor:) Vanavond onze laatste avond en hopen op een lekkere maaltijd! Morgen vliegen we rond 12 uur, in de middag, naar Hanoi hoofdstad van Vietnam!! Het is ongeveer een 1,5 uur vliegen en wat ongetwijfeld een stuk comfortabeler zal zijn dan een lange busrit van zo'n 22 uur op hobbelwegen. Af en toe wat comfort mag ook best wel:) Waarschijnlijk zitten we morgen niet in ons hemdje en korte broek want de temperatuur is daar maar 17 graden ongeveer. We zullen er dan ook niet zo heel lang blijven en van daaruit reizen we met treinen naar beneden! Daar gaan jullie snel meer over horen.

Wat vonden we van onze reis in Laos? We vinden het op zich een leuk land. De natuur is prachtig en de sandwiches zijn hier ook werkelijk heerlijk!! (Het is vroeger een Franse kolonie geweest vandaar het stokbrood). Hoewel Laos wat ons betreft ook behoorlijk wat minpuntjes heeft. De wegen zijn soms onbegaanbaar of in iedergeval slecht, het geld is nogal een gedoe. Als je honderd euro wisselt in Kip dan ben je hier al miljonair, en het grootste briefje heeft de waarde van 5 euro. Dus jullie kunnen wel nagaan hoeveel briefjes wij steeds in onze handen hebben en wat voor gezoek en gereken dat steeds is. Ook zijn er niet heel veel spectaculaire dingen om te doen. We hebben geen spijt dat we Laos hebben bezocht want het is een bijzonder land. Toch raden wij iedereen aan die van plan is om ooit na Laos te gaan om een goede route te maken en rekening houden met de lange reistijden. Uiteraard moet je ook veel geduld hebben want alles gaat hier op Lao time!

Lieve groetjes van ons!

Alweer 4 weken op reis en aangekomen in Laos!

Hallo allemaal!

Jullie zijn het niet gewend van ons maar, we hebben alweer een blog! Deze blog zal wat korter zijn dan de vorige aangezien, we jullie gaan vertellen hoe we hebben gereisd van Chiang Mai naar Laos. Kijk maar even op de route kaart van de blog dan kun je precies zien hoe we vanaf Dubai tot nu hebben gereisd. Plaatjes zeggen vaak wat meer dan woorden.;)

Dinsdagavond waren we aangekomen in Chiang Mai waar we nog een dagje wilden verblijven. Helaas ging de woensdag wat anders dan gehoopt. Vera werd wakker met erg veel buikpijn en misselijkheid. Gelukkig waren we al vaker hier geweest dus we hebben uitgeslapen tot een uur of elf en zijn toen vertrokken. Julia ging even ontbijten en zijn daarna naar de seven eleven (de bekende supermarkt in Thailand) gelopen om wat boodschapjes te doen voor de volgende busrit. Een tuktuk (vervoersmiddel) had ons afgezet bij het busstation waar we kaartjes kochten voor de rit naar Chiang Rai. We hadden een rit voor de boeg van 3,5 uur in een nette bus. Rond half 5 waren we eindelijk in Chiang Rai! Vera zag haar bed en lag meteen in een diepe slaap. Julia moest zich helaas maar even alleen vermaken omdat Vera nog steeds ziek was. Rond een uur of 10 ging het weer wat beter met Vera en gingen we samen programma kijken. We keken 'undercover in Nederland', een aflevering over de vreselijke praktijken in Pattaya een stad in Thailand. Daarna zijn we lekker gaan slapen.

De donderdag hebben we besteed in Chiang Rai. Van te voren wisten we al dat er niet heel veel te doen was. Het lag toch op de route naar Laos vandaar, dat we deze stad ook nog hebben mee gepakt. Vera voelde zich ook alweer wat beter dus we konden weer op pad! We hebben de White tempel bezocht die van de buitenkant echt heel erg mooi is maar de binnenkant is niet erg bijzonder. Daarna zijn we weer naar de buurt van ons hotel gegaan waar het centrum ook is. Daar een lekkere Thaise massage genomen wat ook geen overbodige luxe was aangezien de bedden hier enorm hard zijn! Om 3 uur zaten we (alweer) in de bus naar Chiang Khong. Vera vertrouwde de gammele bus niet echt om daar 2 uur in te gaan zitten. Julia daarentegen was al een keer naar Afrika geweest die al wat meer gewend was qua openbaar vervoer! Het was een erg warme rit maar wel met prachtige uitzicht! Rond 5 uur aangekomen in Chiang Khong, dorpje ligt ongeveer 10 kilometer van de grens van Laos. We kregen een leuke kamer toegewezen met een zacht bed!!! We ontmoetten een Nederlandse meid en een stelletje uit Polen waar we mee overlegden hoe zij naar de boot gingen reizen. Als je vanuit Thailand naar Laos toe wilt reizen moet je namelijk oversteken met een boot wat zo'n 14 uur duurt. De eerste dag 6 uur, tweede dag 8 uur en dan al het wachten er nog niet bijgerekend! Uiteindelijk hebben wij besloten om samen met het stel uit Polen zelf boottickets te kopen, in plaats van een pakket te kopen wat vaak iets duurder is.

Vrijdagochtend, kwart voor 6 de wekker... 1 keer hadden we de wekker om kwart over 6 gezet wat al een tijdje was geleden dus we waren behoorlijk lui. Geen tijden voor vakantiegangers haha! We hadden als ontbijt een french toast besteld die erg vies was dus niet echt een bodem voor een lange ochtend wachten! Om half 8 zijn we bij het hostel vertrokken en hebben toen een tuktuk gepakt. De tuktuk hing schuin door het gewicht van 4 mensen, 4 backpacks en 4 kleinere tassen. De tuktuk moest dan ook behoorlijk gassen wilde die vooruit komen! Rond 8 uur waren we bij de paspoortcontrole, vandaar uit pakten we weer een bus die ons naar de de grensovergang bracht waar we een visum moesten kopen. Gelukkig waren wij voor de drukte uit want, met ongeveer een halfuur hadden wij ons visum binnen die 35 dollar kostte. Een meid uit Nederland, die we al eerder hadden ontmoet, moest maar liefst 1,5 uur wachten!! Ook moesten we weer geld wisselen. Een pak geld kregen we van duizenden briefjes van de valuta kip. €1 is omgerekend 10000 Laose kip. Een heel gedoe met al dat geld hier met al die nulletjes. Nadat we ons visum binnen hadden werden we met een bus naar de opstapplaats gebracht van de boten. We moesten een ticket kopen van 220000 kip, omgerekend zo'n €22,-. De boot zou officieel 11 uur vertrekken, ga daar alleen niet vanuit want elke dag vertrekt hij zo'n 2 uur later. Op reis leer je erg veel geduld te krijgen, wat toch moeilijk blijft;) Onze boot lag 2 uur lang tussen allemaal andere boten en dat betekende in de volle zon zonder een zuchtje wind. Behoorlijk zweten kunnen we jullie zeggen! Rond 1 uur vertrok de boot eindelijk en iedereen was zo blij dat er dan ook een daverend applaus te horen was!! We hadden gelukkig best wel een 'comfortabele' stoel waar je blij mee bent om zo'n 6 uur lang op te zitten. Helaas was het voor Vera niet zo'n leuke boottocht als voor anderen want ze was alweer ziek. En dat terwijl ze zich donderdag weer aardig goed voelde. Wat Vera ook at het kwam er van boven en onder weer uit. Dan maar veel proberen te slapen en te drinken. Rond half 7 kwamen we eindelijk aan in Pak Beng, klein dorpje in the middle of no where. Gelukkig hadden we op de boot al een slaapplek geregeld en waren we snel op bestemming. Julia ging eten met mensen uit Polen die haar wel gezelschap kon houden. Vera was weer mega beroerd en had buikpijn dus zij heeft alleen maar geslapen van half 8 tot half 7 de volgende ochtend.

Zaterdagochtend half 7 ging de wekker weer en hebben we een dure croissant als ontbijt gehad die echt niet lekker was. Helaas weer geen goede bodem. Gelukkig voelde Vera zich ook weer fit! Ons was verteld dat we voor 8 uur in de boot moesten zijn aangezien, de boot om 8 uur zou vertrekken. Niets was minder waar en zaten we weer 2 uur lang te wachten, wachten en nog eens wachten...!! Het was ook de eerste dag dat het zo bewolkt was en op het water was het dan ook behoorlijk koud! Vest aan en de lange broek van Vera lag natuurlijk net juist op zo'n dag in de tas helemaal onderin een luik waar ze onmogelijk bij kon. Die dacht dat het niet nodig was omdat het de dag daarvoor erg warm was. Julia was wat slimmer en had een lange broek en een sjaal mee! Die ze uiteraard (moest:p) delen;) Na een aardig goede boottocht en gezelligheid kwamen we ruim 2,5 uur eerder aan in Luang Prabang dan de verwachte reistijd van 8 à 9 uur. We hadden een keer geluk dat de stroming de goede kant op ging! Om 5 uur kon dan eindelijk het avontuur in Laos van start gaan! De Nederlandse meid (Laura) zat ook bij ons op de boot en die had een Engelse en een Canadese jongen leren kennen waarmee we een tuktuk hadden gedeeld naar het centrum van Luang Prabang. Lekker even gechilld op een terrasje met z'n allen en een super mooi hostel geboekt en ook met een ZACHT bed! De mensen in Laos hebben wat meer verstand van bedden dan de Thaise mensen denken wij!! De aankomende nu nog twee nachten, totaal 4 nachten, blijven we hier wat ons prima bevalt. Rond 8 uur hebben we even gegeten wat alweer niet goed viel bij Vera wat als gevolg zorgde voor onwijs veel buikpijn en weer terug bij af was. Wij zijn op tijd gaan slapen en hebben zondag lekker uitgeslapen. Nog steeds was Vera niet fit maar wilde toch wat doen. Rond half 1 hadden we met Laura afgesproken om een scooter te gaan huren en naar een waterval te rijden. Helaas konden we nergens een scooter vinden en het was bloedheet. Wij zijn om half 3 maar weer terug gegaan omdat de patiënt nog steeds niet beter was. De rest van de dag hebben we geslapen en lekker rustig aangedaan.

Wij gaan de aankomende week waarschijnlijk weer genoeg avonturen mee maken en zullen jullie snel weer op de hoogte houden over Laos! Vandaag alweer 4 weken op reis! Wat vliegt de tijd toch! Nog maar 12 weken te gaan hahah!

Groetjes vanuit het verre Luang Prabang!

Hippiedorp Pai!

Hallo allemaal,

Alweer bijna een week verder, de tijd gaat hier zo snel, we maken onwijs veel dingen mee en we vergeten bijna om jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden! Zodra we internet hebben kunnen jullie lezen over de avonturen in het hippiedorp Pai in Thailand! In de volgende blog gaan we vertellen hoe we van Chiang Mai, Thailand, naar Laos zijn gereisd. Dit ging ook weer gepaard met veel avontuur!

Donderdagochtend zijn we na een uur te hebben gewacht met een mini busje van Chiang Mai naar Pai gegaan. We hadden eigenlijk geen idee wat voor soort weg het zou zijn maar al gauw kwamen we erachter dat de hele rit uit haarspeldbochten bestond en we waren dan ook blij dat het busje halverwege tussen de bergen stopte waar we eventjes een beetje konden bijkomen. 3 uur en heel veel bochten later kwamen we aan in het prachtige, rustige en hippieachtige plaatsje Pai. Het is erg bekend onder de backpackers en je vind er enorm veel hippie's die hier een paar daagjes komen om de drukke steden zoals Bangkok en Chaing Mai even te ontwijken.

We hadden gelukkig al een slaapplaats voor die avond geregeld maar die bleek zoals we al wel vaker hadden meegemaakt erg lastig te vinden. Ook taxi's waren onvindbaar voor ons. Maar gelukkig kwamen we bij een barretje wat aardige Engelse mannen tegen die ons hielpen bij het vinden van een taxi en binnen de kortste keren zaten we weer in een taxi. Na ruim een uur te hebben gereden en rond te hebben gevraagd kwamen we aan bij ons guesthouse dat ongeveer een kilometer buiten het centrum was. Die avond zijn we het plaatsje gaan verkennen en hebben 2 fietsen gehuurd waardoor we fijn overal heen konden gaan.

De volgende dag hadden we eigenlijk niet echt een plan. We hadden gehoord dat er een zwembad in de plaats was en daar hebben we de hele dag gelegen nadat we eindelijk weer een keertje een Europees ontbijt ophadden. Het was een erg mooi en groot zwembad en we werden omringd door veel andere backpackers. We vermaakten ons die dag prima, helemaal toen we het eten ontdekten wat ze er verkochten. Heerlijk! In de avonden is er van alles te doen in Pai en we zijn de straten maar doorgeslenterd en hadden ons een beetje verdiept in wat er verder allemaal te doen valt. Het fietsen beviel ons in principe prima maar om echt dingen te gaan doen was een scooter wat praktischer. Je ziet veel mensen in deze plaats (met name backpackers) die verband om hun been of andere plekken hebben omdat, mensen een scooter huren zonder er ooit eerder op te hebben gereden. En ja, dat gaat helaas vaak fout ..

Zaterdag gingen we er dus op uit met onze 2 scooters. Voor Vera was het de eerste keer op een scooter maar dat ging allemaal dikke prima. We reden het plaatsje uit en kwamen op het platteland terecht. We hadden gehoord dat er op ongeveer 30min vanaf het centrum een waterval was dus daar waren we naartoe op weg. Toen we er bijna waren moesten we eerst nog door een plaatsje heen waar alles bijna Chinees was en belanden we opeens op een prachte uitkijkplaats over de natuur heen. Nadat we hier een uurtje hadden genoten kwamen we daar 2 Nederlandse meiden tegen. Samen met hen zijn we naar de waterval gegaan. Maar wat bleek, toen we daar aankwamen was er bijna geen water omdat het daar het seizoen niet voor was. Het enige wat we zagen was een klein zielig stroompje. Desalniettemin was de natuur wederom erg mooi. Eens wat anders dan die drukke en muffe steden! De meiden bleven achter en wij besloten om door tegen naar de Lod Cave. We hadden al gehoord dat het ongeveer 2 uur rijden zou zijn met de scooter. Wij hadden alle tijd en besloten om het gewoon te gaan doen. Wat ons alleen niet verteld was , is dat de weg dwars door en over bergen ging. Dus al na een half uurtje vroegen we ons af wat deze barre tocht allemaal voor ons in petto zou hebben. Eindelijk op het hoogste punt konden we wat eten en vragen aan andere mede reizigers, die de tocht ook per scooter deden, hoe ver het nog was. Nog 1 uur te gaan.. We kunnen jullie verzekeren dat het behoorlijk pittig is om met een stadsscooter deze weg af te leggen! Nadat we ook nog langs de plek waren gereden en een ander meisje achterop de scooter hadden genomen kwamen we na 2,5 uur aan op de bestemming: Lod Cave. Maar toen beseften we ons pas dat we helemaal niet exact wisten wat het nou eigenlijk was waar we ruim 2 uur naar hadden zitten zoeken. Het bleek een enorm grote grot te zijn waar je door een gids doorheen werd geleid. De gids zorgde ervoor dat zijn olielamp gloeide en we legden het begin stukje af met een vlot van bamboe. We liepen op enorm gammele trapjes die door de grot heen stonden en de gids kon geen Engels dus het was allemaal een beetje vaag. De grot was wel echt indrukwekkend groot en hoog ! Toen we na een tijdje weer verder gingen op het vlot zagen we enorme vissen en hoorde we het geluid van vleermuizen. Dit was de druppel voor Vera en die was er gelijk helemaal klaar mee. Door middel van handen en voeten, de gids duidelijk gemaakt dat we direct weer terug moesten!

Het probleem toen was dat het al behoorlijk laat in de middag was, dus als we nog 2 uur terug zouden gaan rijden met onze scooters moest dat in het donker en dat leek ons niet bepaald verstandig.. Dus de enige keuze die we nog hadden was vlakbij een slaapplaats te gaan zoeken en de volgende dag terug te gaan. Opzoek naar een plek zagen we nog een enorm grote slang op de weg liggen! Gelukkig was de slaapplaats snel geregeld, we hadden alleen niets geen spullen mee. Op dit soort momenten besef je dat je eigenlijk ook helemaal niet zoveel spullen nodig hebt als je denkt. Heerlijk vroeg gaan slapen want de volgende morgen moesten we weer terug naar Pai.

Omdat de scooter van Vera deze dag voor 10 uur ingeleverd moest worden, zaten we om kwart voor 8, in onze korte broek alweer op de scooter richting Pai. Jullie denken allemaal misschien wel dat het in Thailand altijd alleen maar lekker warm is, maar 's nachts en vroeg in de ochtend kan het behoorlijk koud worden. Dan moet je denken aan ongeveer 10 graden. Dus als je zo vroeg, hoog in de bergen op een scooter zit met een kort broekje en dun vestje aan dan is dat echt niet te doen! Onderweg paar keer gestopt om onszelf op te warmen en het tempo verder hoog gehouden. En na 1,5 uur kwamen we alweer in Pai aan. We hadden het dus behoorlijk snel gedaan! Het was alleen lastig om weer warm te worden. Als het in Nederland koud is en je hebt gefietst dan wordt je ook bijna niet meer warm. Precies dat gevoel hadden wij nu ook. We zijn naar het zwembad gegaan en na een tijdje daar in de brandende zon te hebben gelegen waren we weer beetje op temperatuur. Nog een relaxte dag gehad en niet al te veel meer gedaan.

Maandag besloten we om nog naar wat toeristische plekjes te gaan in en rondom Pai. Als eerste gingen we naar een enorm groot, wit Boeddha beeld halverwege op een berg, die we vanuit onze verblijfsplaats ook al konden zien. Erg bijzonder hoe alles tot in detail is gemaakt en ook zo enorm groot! Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht op Pai. Het was die dag erg warm en na zoveel traptreden te hebben gelopen zijn we daar een poos blijven zitten. In zulke warmte heb je immers niet veel energie om dingen te ondernemen. We zijn daarom die middag een poos op een terrasje gaan zitten en uitgezocht hoe we de rest van onze reis nou eigenlijk willen gaan doen. We zijn zeker wijzer geworden en onze route voor de komende weken zal zo'n beetje gaan als volgt: 2 weken Laos, 1 week Cambodja, 3 weken Vietnam. Vanuit daar gaan we proberen om weer naar Thailand te vliegen maar dat gaan we allemaal nog uitzoeken. Jullie gaan zeker te horen krijgen hoe de rest van de reis zich vanaf daar weer vervolgd!

Nadat we deze plannen hadden gemaakt en weer beetje op adem waren gekomen, reden we met onze scooter naar een andere waterval, net iets buiten de plaats. Het lag erg achteraf, er was weer bijna geen water maar het was een prachtig plekje. Eind van de middag zijn we doorgereden naar de Canyon. Jullie hebben vast weleens van de Grand Canyon gehoord of iets gezien in Amerika. Dit was gewoon de kleine versie daarvan. Ondertussen hadden we nog een jongen uit België ontmoet en hebben met z'n drieën de Canyon verkent en rondgelopen (klimmen en afdalen kwam ook voor). Toen de zon eenmaal onder begon te gaan, zorgde dit voor een prachtig beeld. Er komen hier dan ook elke avond rond die tijd veel mensen naar de Canyon toe. We hadden het plan om vanuit Thailand naar Laos te gaan en de meest gebruikte manier bij reizigers is om dat per slow boat te doen. We zijn heel wat toeristen bureautjes binnen gelopen om informatie hierover te krijgen en eventueel tickets te kopen. Na heel wat gedoe besloten we uiteindelijk om de ticket gewoon bij de boot te gaan kopen. Die avond kwamen we in 1 van de toeristenbureautjes 2 Nederlandse jongens tegen en hebben we die avond mee gegeten en rest van de avond doorgebracht. Zij zouden ook naar Laos gaan, dus wie weet komen wij hun daar nog wel tegen!

Dinsdag was de dag dat we Pai zouden gaan verlaten en weer terug zouden reizen naar Chaing Mai, de plaats waar we al een paar dagen eerder hadden doorgebracht. Na het ontbijt, toen op ons inmiddels vaste plekje, tickets voor de bus gekocht voor eind van de middag. Als opvulling voor die middag zijn we weer naar het zwembad gegaan en nog eventjes daar genoten van het prachtige weer! De mini bus ging om 5 uur en de rit duurde 2,5 voordat we weer in Chaing Mai waren. Gelukkig hadden we al een slaapplek geregeld, nadat we heerlijk hadden gegeten konden we eindelijk weer eens op een zacht bed slapen.

We hopen dat jullie nog altijd met veel plezier onze verhalen lezen en kunnen mee genieten! Wij genieten nog altijd met volle teugen van dit grote avontuur! De volgende blog komt er ook snel aan!

Liefs Julia en Vera

Update over Chiang Mai

Hallo allemaal!

Het is alweer zondag! Donderdag zijn we begonnen met het schrijven van de blog maar, na wat vertraging kunnen jullie weer eindelijk meegenieten van onze verhalen! Deze blog is van 05-12 februari!

Inmiddels zitten we eindelijk, na een uur wachten, in een busje op weg naar Pai. We hebben ongeveer een rit voor de boeg van 3 uur. Dat valt behoorlijk mee vergeleken met de treinreis van Ayuthaya naar Chiang mai van zo'n 10 uur. Pai ligt links boven van Chiang mai in het noorden van Thailand, vlakbij de grens van Myanmar. Wij hebben leuke verhalen over dit dorp gehoord van andere reizigers, dus we dachten daar moeten wij ook maar naar toe! Helaas ligt het wel behoorlijk uit de richting van Laos waar we hierna naar toe zullen gaan. Daar moeten we dan maar nog even een logische route op bedenken! Nu gaan we jullie eerst meer vertellen over 5 dagen Chiang mai!!

Vrijdagochtend om half 11 zijn we vertrokken met de trein vanuit Ayuthaya en om 8 uur waren we eindelijk in Chiang mai. Het eerste stuk van de reis ging aardig snel totdat we door nationale parken heen reden met snelheden van 50 à 60 km per uur. De laatste uren in de trein waren behoorlijk afzien. Nadat we aangekomen waren hadden we wel zin in een normale maaltijd. In de trein hadden we ook wel een maaltijd gehad maar, dat bestond uit een papperige rijst met onwijs scherpe kip! Niet echt bestemd voor een Europeaan. Alvast een tip voor iedereen die een keer naar Thailand wilt gaan en eten besteld: zeg nooit dat je het een klein beetje spicy wilt aangezien, ze dat hier erg letterlijk nemen en na een paar happen brand het eten je de mond uit!!;) Samen met Sjors zijn we even wezen eten. Nou ja even.. Julia had het eten allang op en Sjors en Vera mochten fijn 3 kwartier op hun eten wachten. :( Daarna hebben we afscheid genomen van Sjors die de volgende dag al naar Pai vertrok. Wij hadden een tuktuk aangehouden die ons naar het hotel bracht wat nog niet echt makkelijk te vinden was. Achteraf lag het maar 5 minuten lopen van het treinstation! We kregen een fijne kamer met wederom een knetterhard bed!

De eerste dag, zaterdag, in Chiang Mai begon erg lachwekkend. Julia kwam op het slimme idee om nog een extra dekbed te vragen zodat, we daar op konden liggen. Wij naar de receptie en onze vraag gesteld. De man keek ons erg onbegrijpelijk aan maar ja we vonden het ook een beetje stom om te zeggen dat het bed zo knetterhard was. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en hij begon erg hard te lachen. Misschien was het wat geloofwaardiger overgekomen als we hadden gezegd dat we uit Afrika kwamen omdat we het 'koud' hadden hahaha! Toen we in de avond terugkwamen lagen er netjes 2 extra dekbedden in onze kamer:)

In de middag zijn we naar de stad toegelopen wat ongeveer 2 km was. Op zich is dat niet heel ver maar wel als je kijkt naar de stoepen in Thailand wat ongeveer overeenkomt met een survival baan. Tegels die los liggen, enge putten, smalle stukjes die nog een beetje normaal zijn en dan sta je het volgende moment bijna tegen een boom waarom heen de stoep er half uit ligt. We hebben nog 1 keer weer die survival baan gelopen en toen waren er weer een beetje klaar mee! In de stad hebben we 2 dagen met activiteiten gepland. En we hebben lekker gegeten bij een leuk restaurantje. Zaterdagavond lagen we braaf zonder een druppel drank om half 12 lekker in bed!

Zondag hebben we lekker tot 2 uur in bed gelegen. Allebei waren we erg moe van twee weken lang alleen maar doorgaan en van alle indrukken! We hebben in de buurt even een lunch gehad van €0,75 en toen hebben we 2 markten bezocht. We waren eerst op een markt waarvan we dachten dat het de sunday market was maar, we waren op de verkeerde markt. Weer even gezocht en gevraagd en toen waren we eindelijk op de juiste markt. Het was erg druk en er was veel eten en kleding te koop! Later op de avond hebben we nog een maaltijd gescoord en toen terug gegaan naar het hotel. We hebben nog even een programma gekeken wat niet geheel feilloos verliep. Dat lukt niet heel goed in het buitenland, helaas. Toen zijn we lekker gaan slapen aangezien de volgende dag een leuk programma op ons te wachten stond.

Maandagochtend, alweer 2 weken op reis! De tijd vliegt hier echt voorbij! Tijd voor een dagje op een quad racen en een survival baan afleggen! En nee, niet de stoepen maar een echte survival baan! We werden rond 8 uur opgehaald met een busje, dachten wij. Er kwam alleen maar een man in een auto die ons moest ophalen. Het eerste half uur zaten we niet echt lekker in de auto omdat, die man een echt race monster was! Ook vonden we het een gek idee dat wij alleen maar met z'n tweeën op een quad zouden rijden. Julia moest naar de wc dus we moesten even stoppen. Vera probeerde de man met handen en voeten uit te leggen met hoeveel mensen we de activiteit gingen doen en hoe lang we nog moesten rijden. We waren ook maar zo ingestapt in plaats van even te vragen wat de bedoeling was. Ja, ook hier leren wij weer van. Eenmaal aangekomen bij bestemming kwamen erachter dat het race monster onze begeleider was. Even een helm uitzoeken, mondkapjes voor en gas op die lolly! De rit begon met een vlak wegdek maar na een poosje kwamen wij al in de bergen terecht. We hadden paar hele steile stukken en dat was best wel een beetje eng af en toe! Dit overleeft hebbend en nog wat stukken door de bossen kwamen we na 3 kwartier weer aan op de plek.

Op naar de volgende activiteit. We gingen naar een park in de jungle waar je een survival baan kon doen, met zipline! Zipline houdt in dat je hoog boven de grond en tussen de bomen door aan een lijn door de lucht vliegt. In het begin was het best even aftasten van hoe alles werkte maar, al snel klommen en vlogen we als aapjes door de bossen. Een uur lang zo intensief bezig zijn in de warmte was best pittig. Toen we uiteindelijk weer bij ons hotel aankwamen waren we blij dat we even bij het zwembad konden liggen. 's Avonds nog even ergens gegeten en lekker rustig aan gedaan de rest van de dag want, de dag erna zouden we naar olifanten gaan!

Dinsdag hebben we eerst lekker uitgeslapen. Wij hadden die middag een excursie geboekt waarbij we olifanten zouden gaan voeren en ze mochten wassen in een rivier. Rond 12 uur werden we opgehaald door een soort truck met bankjes achterin. Er zaten al 3 mensen in waar we gezellig mee hebben gepraat. Een vrouw uit Hawaii, jongen uit Californië en een meisje uit Zwitserland. Dit was een heerlijke manier om 2 uur lang te rijden naar olifanten die ergens tussen de bergen in de middle of nowhere leven. We reden op een zandweg met gaten langs diepe afgronden en Vera vond dat maar niks dus die was blij toen we er eindelijk waren! Eenmaal aangekomen zagen we meteen 4 grote en 1 baby olifantje. Iedereen was natuurlijk erg enthousiast want hoe vaak zie je nou olifanten van zo dichtbij en in de vrije natuur. In Thailand zijn olifanten erg populair onder de toeristen en het is op veel plaatsen mogelijk om op ze te rijden. Deze worden helaas vaak mishandelt en zitten vast aan kettingen. Gelukkig was dat bij deze olifanten anders en worden ze goed behandelt! We mochten eerst gewoon kennis met ze maken en tussen ze doorlopen. Dit liep alleen iets anders dan we van tevoren hadden gedacht. Van het een op andere moment, uit het niets had Julia het baby olifantje achter haar staan. Deze greep haar met z'n slurf bij haar enkel en draaide z'n hele slurf om der been heen met als gevolg dat Julia geen kant meer op kon en op de grond viel! Het enige wat toen nog telde was ervoor zorgen dat ze weg kwam want je wilt geen baby olifant van 400 kilo op je hebben. Gelukkig kon ze net optijd wegkomen op nog 1 slipper en helemaal vies van het zand. Dus de schrik zat er bij ons beiden goed in. Het enige wat Julia eraan over heeft gehouden is wat schaafwondjes op der been en een enorm blauwe plek op der bil. Niet te vergeten een klein trauma voor baby olifanten haha. We hebben de olifanten nog gevoerd: onder andere bamboe en bananen. Het zijn net machines, ze malen alles zonder enige moeite weg. Nadat ze gegeten hadden gingen we met z'n allen naar beneden waar een rivier was. Er lagen allemaal bakjes met borstels waarmee we de olifanten konden gaan wassen. Maar voordat de olifanten er waren begon iedereen al met een watergevecht. Julia vond het water wel heel erg koud en deed een poging om te vluchten waarbij ze bijna uitgleed op een steen en het scheelde niet veel of ze zou nog meer schrammen rijk zijn. De olifanten kwamen eraan en gingen heerlijk badderen in de rivier. Iedereen mocht ze wassen en er werden prachtige plaatjes geschoten. Nadat er nog een groepsfoto was gemaakt konden we een maaltijd nuttigen die door de locals gemaakt was. Eind van de middag reden we weer terug richting Chiang Mai en hebben verder die avond niet veel bijzonders meer gedaan.

De volgende dag ging onze wekker rond 9 uur en hadden we op het programma staan om naar een tempel boven op de berg te gaan. Deze tempel is erg populair onder de toeristen omdat je vanaf daar een mooi uitzicht over de stad Chiang Mai hebt. Nadat we een aantal red trucks hadden aangehouden en onderhandeld hadden over de prijs konden we uiteindelijk met eentje naar boven. De rit duurde langer dan we dachten en bestond voornamelijk uit haarspeldbochten. Al met al, 3 kwartier later waren we bijna boven bij de tempel: Wat Pratep Doi Suthep. Voordat we die konden bezichtigen moesten we een trap met 309 treden nog overwinnen. Helaas was het zicht die dag echt minimaal waardoor we de stad bijna niet konden zien. We hebben even rondgelopen in en bij de tempel. Wat weer opviel was de grote hoeveelheid Boeddha beelden en goud. Wij vinden dit geloof echt helemaal niks. We snappen niet hoe je kan buigen voor zo'n beeld. Er zijn onwijs veel beelden waar ze voor buigen. Draken en verschillende soorten Boeddha's. Soms hangen er bloemen voor de beelden en soms zelfs flesjes of pakjes drinken. Erg bijzonder. Wij zijn het over 1 ding samen eens: die tempels komen ons de neus uitzetten. We gaan alleen in Cambodja een grote tempel bekijken en de rest houden we voor gezien. Ze lijken, na al zoveel gezien te hebben, allemaal op elkaar! Dus tempelliefhebbers: ga naar Thailand en je hebt de hele dag tijd om tempels te bezoeken;) Ons overkomt alleen maar gekke dingen dus vandaag ook weer! Vera stond naast een Chinees en die wilde graag op de foto die haar man zou maken. Vera denkt ik zal even beleeft doen en aan de kant gaan staan. Komt die meneer naar haar toe met de camera en zij denkt dat ze een foto moet maken maar nee. Vera staat op de foto en dat laat hij vol trots zien. Vera vertelt die man dat hij die foto moet verwijderen en als hij een foto van haar wil maken eerst toestemming moet vragen. Die vent maar lachen! Brutale Chinezen!!

Na nog een poosje te hebben rond gelopen en wat te hebben gegeten stond onze red truck nog netjes op ons te wachten en zijn we terug gereden. Het was weer een achtbaan en uiteindelijk stonden we weer in het centrum van Chaing Mai. We willen weer even wat eten en bestellen de lekkere spring rolls (soort kleine loempia) en garlic Bread. Nou we hadden allebei nog nooit zo goor en vettig eten gehad. Jammer van ons geld...:( we zijn teruggegaan naar het hotel waar we (als oude luitjes) even een dutje hebben gedaan! We hadden ook ZO'N zware dag gehad haha! Die avond hebben we de night market bezocht, helaas hadden we die niet eerder ontdekt want het was super leuk!! We kwamen aan op een leuk plein met allemaal eettentjes, balen stro, nog meer tafeltjes en een podium waar een man gitaar speelde en zong. Het ultieme vakantiegevoel als je dat ziet! Rond 12 uur gingen we slapen om de volgende dag weer naar onze volgende bestemming te gaan!

De volgende blog komt als goed is wat sneller aangezien, we nu al een paar dagen in Pai zijn en ook alweer genoeg hebben meegemaakt!

Lieve groetjes uit Pai!

Bangkok en Ayuthaya

Hee allemaal,

Op het moment zitten we in de trein en zijn we onderweg naar Chiang Mai, dit is een grote stad in het noorden van Thailand. De reis duurt ongeveer 10 uurtjes maar dat is prima te doen als jullie zouden zien wat voor een uitzicht we erbij hebben..

Na een drukke week en na veel beleefd te hebben is het weer tijd voor een update over het chaotische, bijzondere en drukke Bangkok!

Vrijdag 29-01 zijn we aangekomen in de hoofdstad van Thailand. Rond 8 uur waren we geland en hebben we de metro gepakt naar de laatste stop en van daaruit een taxi naar de bekende straat Kao San road. Daar in de buurt hadden we een hostel geboekt. We waren aangekomen in de drukke straat en we moesten meteen omschakelen van het strenge islamistische Dubai naar het boeddhistische Thailand. We zijn meteen gaan slapen want we hadden een vermoeiende reis achter de rug.

De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen en zijn daarna op verkenning gegaan in deze overweldigende stad. Aan alle kanten van de straat vind je tentjes waar vers Thais eten wordt bereid, overal kun je kleding kopen en de tuktuks vliegen je om de oren haha. Er loopt een grote rivier door Bangkok heen en hier hebben we heerlijk genoten van het lekkere weer. We hebben nog een heel stuk door de stad gelopen en 's avonds zijn we naar de Kao San road gegaan en hebben daar een typisch Thaise maaltijd genuttigd: Pat Thai. Daarna zijn we de straat maar eens doorgelopen en Vera had al bijna een leguaan in haar nek hangen haha. Je kunt het zo gek niet bedenken alles is er mogelijk. lachgas, insecten om te eten, lady boys, pingpongshows, voetmassages midden op straat en ga zo maar door.

De zondag was wel iets anders dan normaal in onze rustige dorpjes. Het was een super warme dag, zo rond de 33 graden zonder een zuchtje wind. We gingen opzoek naar de standing buddha. Helaas snapt niet elke Thai wat dat betekende dus we hadden ongeveer een uur gelopen in de hitte terwijl het ook in 20 minuten kon. Het was wel leuk om te zien en bijzonder wat voor spullen ze allemaal bij het beeld neerzetten. Het gaat van bloemen kransen tot pakjes drinken, bizar gezicht. Wat het betekent... dat weten we zelf ook nog niet. Wij hadden gehoord dat er elk weekend een grote markt is. Even een tuktuk aanhouden en hopla naar de markt toe. Het was inderdaad een mega grote markt. Er was van alles te koop. Allemaal kledingkraampjes en winkeltjes, overal restaurantjes en je verdwaalde er binnen de kortste keren. Nadat we ons hier prima hadden vermaakt en gegeten namen we weer een tuktuk naar ons hostel. 'S Avonds zijn we een naar een straat geweest die naast de bekende Kao San road ligt en erg populair is onder de backpackers. Hier hebben we een keertje wat anders dan een Thaise maaltijd kunnen scoren aangezien we dat al 2 keer per dag eten. Dus we hadden pizza en schnitzel gegeten en daarna nog een cocktail gedronken!

Maandag zijn we met de boot over de rivier gegaan naar een toeristische trekpleister: Wat Arun. Hier hebben we een uurtje rondgelopen en nog leuke armbanden op een marktje gekocht. Na de Wat Arun namen we de boot weer terug en gingen we opzoek naar een plekje om te eten. Hoewel er normaal overal eten op straat te verkrijgen is konden we op dit moment op de een of andere manier nergens wat vinden. Uiteindelijk na lang te hebben rondgelopen en gezocht, vonden we een eettentje in een zijstraatje. Daar hebben we uiteraard weer Thais gegeten. Het was echt een tentje waar je in Nederland nooit zou gaan zitten om te eten. Maar als je in Thailand bent vind je dat leuk en ga je er foto's en filmpjes van maken. Wie weet komt het filmpje nog wel op de blog te staan! Nadat we hadden gegeten gingen we met de tuktuk naar de Golden Mountain (een uitkijktoren) waar je een prachtig uitzicht had over Bangkok. Wij waren erg blij dat we deze plek hadden gehaald en niet onderweg met een ambulance afgevoerd moesten worden aangezien, de chauffeur als een gek overal door heen sjeesde. En Vera moest de hele tijd gillen en die man maar lachen! Bij de Golden Mountain aangekomen mochten we eerst nog onze beenspieren trainen door wat trappen omhoog te klimmen. Het uitzicht wat we er voor terug kregen was het zeker waard. Daarna zijn we terug gegaan naar het hostel en hebben we daar even lekker uitgerust. Rond een uurtje of 8 zijn we weer de drukke straten tegemoet gegaan om even wat eten te scoren. Denk maar niet dat we elke keer luxe en duur uiteten gaan hoor, gewoon lekker een maaltijd van €1,20 :) Die avond bij het hostel hebben we onze reismaat Sjors ontmoet die sinds dinsdag een paar dagen met ons mee reist! En toch lagen we weer laat in bed en dat terwijl we de volgende dag rond 9 uur bij het Grand Palace wilden staan.

De koning is erg belangrijk voor de Thaise mensen. Overal zie je de koning afgebeeld en je mag er ook geen verkeerd woord over zeggen anders wordt je zonder pardon in de gevangenis gezet. Nu gingen we een keer met z'n drieën op weg! Van te voren werd ons al verteld dat we op tijd heen moesten gaan vanwege de drukte en hitte. Beide dingen waren absoluut waar. Wij hadden een sjaal meegenomen voor onze armen maar, dat mocht niet dus kregen we een mooie blouse aan. We voelden ons net van die schoolmeisjes in uniform haha. Na een poos rondwandelen en lichtelijk gek worden van de drukte en hitte gingen we er maar even bij zitten en begon het nog even te regenen. In de middag hebben we ongeveer nog 2 uur rondgelopen opzoek naar een floating market in 33 graden die nergens te vinden was!:( Toen Sjors en Vera helemaal klaar waren met dat doelloze gewandel gingen we eerst even lekker eten. Later die middag hebben we gezellig op een terrasje gezeten. Daarna gingen we naar het hostel om onze spullen een verdieping hoger te installeren. We hadden namelijk nog een extra nacht erbij geboekt. De avond zijn we samen met Sjors nog 1 keer naar de Kao San road gegaan. Julia en Sjors zijn hun maaltijd begonnen met het eten van een schorpioen! :o Vera ging het wel mooi filmen, zo'n vies beest komt niet in haar mond. Julia en Sjors vonden het toch ook niet zo lekker na heel wat gekokhals :p Maarja je krijgt ook niet elke dag de kans om zoiets te proeven en achja we zijn in Thailand dus laten we eens gek doen !

Na een fijne nacht slapen stonden we weer vroeg op omdat, we twee plekken in een busje hadden gereserveerd. Wij gingen 2 nachten verblijven in Ayuthaya. Rond 10 voor 9 moesten we er zijn zodat we dan ons paspoort terugkregen met het visum voor Vietnam! 9 uur zou de bus er zijn maar dat werd half 10. Ook zou het maar 1,5 tot 2 uur rijden zijn. Helaas wisten we niet dat, dat het busje bijna overal zou stoppen en dat we na 10 km rijden een half uur moesten wachten. Het schoot dus nog niet echt op. Uiteindelijk waren we kwart over 1 bij onze nieuwe verblijfplaats. Toen we daar aankwamen voelden we meteen de rust om ons heen die we echt niet hadden in Dubai en Bangkok. Een stad is leuk voor een paar dagen, vooral als je het niet gewend bent. Na een dikke week alleen maar in een drukke stad hadden wij het wel weer gezienmet de smog en chaos.;) Het zag er gezellig en vredig uit en de huisbaas had meteen al grote praat. We hadden onze tassen geïnstalleerd op een klein kamertje. De golfplaten waren nog zichtbaar en de muren bestonden uit een soort hoog schot waarvan de bovenkant nog open was. Ook ons bed was ingepakt in een klamboe die absoluut niet overbodig was! Jeetje zeg wat zitten we ineens onder muggenbulten! Maar na Curacao zijn we inmiddels al wat gewend! Die middag hadden we weinig zin om nog van alles te ondernemen dus hebben we een fiets gehuurd om naar het treinstation te gaan wat nog ruim een half uur fietsen was in de warmte. Wij wilden alvast een kaartje kopen voor de trein naar Chiang mai. De reis duurt zo'n 10 uur en is behoorlijk populair voor backpackers. We moesten dus op tijd zijn om een kaartje te kopen voor vrijdag. Nadat we dat hadden gedaan kwamen we ineens heel toevallig Sjors tegen! Wat een kleine wereld zeg!;) Hij was samen met een jongen uit Chili en we besloten om met z'n allen, onze 2 fietsen, 2 backpacks en een gitaar in een tuktuk te gaan. Wat hebben wij gelachen zeg, daar zaten we dan helemaal opgevouwen en we trokken behoorlijk wat bekijks! Gelukkig was er nog een kamer vrij bij ons guesthouse dus konden de jongens ook op dezelfde plek als ons verblijven. We kwamen er al gauw achter dat de jongen uit Chili behoorlijk gitaar kan spelen en hij was dan ook al op veel plekken in de wereld geweest om bekendheid te krijgen. De eigenaar van ons guesthouse kon ook goed gitaar spelen dus de afgelopen 2 dagen hebben we niks anders aangehoord dan hun muziek wat in het begin leuk was maar op een gegeven moment wel de neus uitkwam bij ons haha. Die avond was het erg gezellig met wat drankjes erbij en dat bleef het ook tot in de kleine uurtjes..

Gisteren zijn we er met onze fietsen weer op uit gegaan met Sjors, de jongen uit Chili en een Duits meisje. We hadden eigenlijk niet echt een duidelijk plan voor de dag dus zijn we maar wat rond gaan fietsen en ook dan valt er genoeg te zien ! Op een gegeven moment kwamen we bij een ruïne en daar ging de jongen uit Chili voor de verandering weer eens los op zijn gitaar. Je kunt wel nagaan als je je gitaar echt overal mee maar toe neemt hoe groot je passie daar dan voor moet zijn. Daarna nog even verder gefietst en ergens gegeten. We waren allemaal erg moe nog van de avond ervoor en het was ook echt enorm warm, wel tegen de 35 graden aan ! We zijn naar huis gefietst en hebben daar gerust. Begin van de avond besloten we om nog naar een bekende ruïne te gaan omdat, het daar met zonsondergang echt mooi blijkt te zijn. En het was idd erg mooi ! 'S Avonds weer naar een tentje gegaan om te eten en het was wel echt een amateuristisch gebeuren wat betreft de bediening haha maar het eten smaakte prima ! Thuis hebben we uiteindelijk nog behoorlijk wat potjes Uno gespeeld. Dit spelletje is overal ter wereld bekend dus dit was geen probleem om met de anderen te spelen en het was een erg gezellige en relaxte avond.

Binnenkort zullen we jullie laten weten wat we allemaal weer in Chiang Mai hebben meegemaakt want ongetwijfeld gaan we hier ook weer een bijzondere tijd hebben.

Lieve groetjes van ons,

Vera en Julia

First stop Dubai and Abu Dhabi!

Hallo allemaal,

Op het moment zitten we in India te wachten. Nu hebben we eindelijk tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze eerst stop: Dubai! Het is alleen nog even wachten op internet zodat we de tweede blog online kunnen zetten! Als goed is heb je al kunnen mee genieten van een aantal foto's op Facebook!

Maandag was het dan zover! Half 5 in de ochtend hadden wij afgesproken in de hal van Schiphol. Klaar om te vertrekken met een grote rugzak die wij 4 maanden mee moeten slepen! Nadat we afscheid hadden genomen vertrokken we met het vliegtuig richting Dubai. Het was ongeveer 6 uur vliegen en de reis liep voorspoedig. Op een incidentje na;) Een vrouw voor ons stond het niet aan dat mevrouw voor haar, haar stoel achteruit deed. Ze was namelijk een filmpje aan het kijken en wel 1,80 lang!:p Het leek wel een kleuterklas en ze zaten elkaar uit te schelden haha, wat een sensatie voor ons! We kwamen aan in Dubai om half 5 en het eerste wat ons opviel waren de bijzondere gewaden van mannen zowel als van de vrouwen.

We ontmoetten een Nederlands meisje en die was al vaker in Dubai geweest. Ideaal! Meteen werden we al wegwijs gemaakt in de metro! Bizar dat er een apart gedeelte is voor vrouwen. Als er een man die zone in komt moet hij een boete betalen van 100 dirham, ongeveer €25.

Aangezien we van te voren al hadden gepland wat we wilden doen in Dubai stond er op de planning: fonteinshow en de Burj Kalifa bekijken by night. Nadat we uit de metro waren gestapt belandden we in Dubai mall. Met onze grote backpack op de rug en voor op de buik een dagrugzak liepen we daar dan! Het is indrukwekkend om te zien hoe mensen zo'n groot gebouw kunnen bouwen. De Burj Khalifa is 825 meter hoog en daarmee op dit moment nog het hoogste gebouw ter wereld ! Nadat we de fonteinshow hadden gezien gingen we ons hotel maar eens opzoeken. We kwamen er al gauw achter dat dit niet het meest bekende hotel van Dubai is . Na 3 tot 4 uur te hebben gezocht, rond te hebben gevraagd, 10 keer de verkeerde kant op te zijn gestuurd en heel wat kilometers lopen dachten we eindelijk te zijn aangekomen bij ons hotel genaamd Sima. Maar niets was minder waar, 200 meter van ons hotel was het hotel Sina. Maar door onze vermoeidheid stapten we hier naar binnen en bleken we dus alsnog bij het verkeerde te staan. Eind goed al goed, om 10 uur stonden we dan eindelijk bij ons hotel binnen. Nog na een kleine ruzie met de man van de receptie lagen we om 11 uur na een lange dag in bed. Tot het bot kapot!

Kwart over 6, daar ging de wekker alweer. Uit bed, spullen pakken, even geld pinnen ergens in een straatje achteraf, douchen, muesli reep op eten en op naar het metro station. Ook hebben we die ochtend spullen mee moeten nemen voor Abu Dhabi. Om 10 voor 9 na toch nog wat gehaast stonden we onderaan bij de Burj Kalifa. Binnen 1 minuut bracht de lift ons naar de 124e verdieping. WAUW!! Vanaf hier hadden we een waanzinnig uitzicht over de hele stad Dubai. We hebben hier dan ook ruim een uur lang van het uitzicht genoten want dat verveelde niet snel! Eenmaal weer op de grond nog rondgedwaald in de enorme Dubai Mall. Alles kun je hier vinden, niets is te gek. Van alle mogelijke winkels en restaurants tot zelfs een mega groot aquarium en een schaatsbaan! Halverwege de middag zijn we met de metro en daarna de bus naar het duurste hotel van Dubai gegaan: Burj al Arab. Nadat we die gezien hadden gingen we door met de taxi (die we deelden met 2 mensen uit Finland) naar het bekende opgespoten palm eiland: Palm Jumeirah. Helemaal aan het einde van dit eiland staat een enorm hotel: Atlantis. Dit hotel deed ons denken aan het paleis van Alladin omdat het een sprookjesachtige uitstraling heeft. Het was inmiddels al begin van de avond dus besloten we om naar Dubai Marina te gaan. Dit is 1 van de meest luxe wijken van Dubai. Je vind er reusachtige wolkenkrabbers, dure auto's en grote jachten. We hebben eventjes lekker wat gegeten maar er was weinig tijd want we moesten nog naar Abu Dhabi. Ons plan was om hier met de bus naartoe te gaan, wat zo'n 2,5 uur zou duren. De rij was zo lang dat we niet in de eerst komende bus zouden passen en we besloten met een Turkse jongen en een meisje uit Nepal een taxi te delen. Uur later waren we op onze bestemming. We kregen een hele mooie, grote kamer toegewezen waar we heerlijk hebben geslapen tot een uurtje of 9 uur. In Abu Dhabi wilden we sowieso de grote moskee Sheik Moshat en het paleis van de Emiraten bekijken! We zijn ongeveer 1,5 uur bij de moskee geweest en hebben daarna weer een taxi genomen naar de mall van Abu Dhabi. Daar hebben we lekker rondgewandeld, geluncht en genoten van de prachtige zee met de skyline op de achtergrond. Het paleis konden we helaas niet van binnen bezichtigen. Rond een uur of 4 zijn we terug naar het busstation gegaan en hebben vervolgens als nog 2,5 uur in de bus gezeten. Helaas stopte de bus niet bij onze bestemming dus moesten we nog een dikke 30 minuten terug naar Dubai Marina. Daar hebben we lekker gegeten bij een Iraans restaurant. Fantastische plek!

Rond half 1 die nacht gingen we slapen, gelukkig hadden we het hotel nu wel in één keer gevonden.

Donderdag de laatste dag alweer! Het was een lekker chill dagje. Rond half 11 zijn we het hotel uitgegaan. We hadden lekker uitgeslapen aangezien we vrijdagavond pas weer ons bed zullen zien. Naast dat Dubai veel moderne en nieuwe wijken heeft is er ook het oude gedeelte van Dubai. Hier zaten wij met ons hotel middenin. We hadden er nog niet veel van gezien dus besloten om deze dag hiervoor te gebruiken. We slenterden door de souks waar de lucht van specerijen en kruiden ons tegemoet kwamen. We werden steeds maar aangesproken en al gauw kwamen we erachter dat iedereen ons Shakira en Alaska noemden haha. We liepen door naar de Creek. Dit is een rivier die midden door de stad loopt. Doormiddel van kleine bootjes kon je naar de overkant komen. Dit vervoersmiddel wordt door de lokale bevolking gebruikt maar is ook erg populair bij toeristen. We hebben een poos door het oude gedeelte gelopen en zijn toen weer terug gegaan met een bootje. Dicht bij ons hotel waren twee torens genaamd Twin Towers. Vanaf hier had je uitzicht over de Creek en konden natuurlijk ook de Burj Khalifa zien die overal bovenuit steekt. Hier lekker gegeten en daarna poos op een terrasje gezeten aan de rivier en plannen gemaakt voor ons verblijf in Bangkok. Om half 6 hebben we het terras verlaten en liepen weer naar ons hotel. Dit verliep allemaal goed en weer bepakt en bezakt liepen we naar het metrostation.

Ongeveer 7 uur waren we op het vliegveld. Even opfrissen, handbagage bij elkaar rapen en wat eten. Het was 9uur toen we in de rij stonden en 5 over 11 stonden we eindelijk bij de gate. Zo ongelofelijk veel mensen in 1 hal... Dat hadden we allebei nog nooit meegemaakt. Het duurde onwijs lang. We hebben de reis van Dubai naar New Delhi in India gehad en onze tussenstop van 8 uur hebben we besteed aan heerlijk slapen op een bank. Nu zitten we in het vliegtuig naar Bangkok! Net hadden we ineens gigantische turbulentie wat ons hart behoorlijker sneller deed kloppen!! Hopen dat de vlucht verder goed verloopt. We zijn rond 8 uur in Bangkok!

Een heel verhaal alweer na 5 dagen. We hebben, zo te lezen, al heel wat meegemaakt en dit is nog niet eens de helft;) We hopen jullie snel op de hoogte te kunnen houden van de tijd in Bangkok!

Lieve groetjes hoog uit de lucht van ons!!:)

Het aftellen is begonnen!

Hallo allemaal!

Nog een paar dagen te gaan en dan is het zover, onze reis naar Zuid Oost Azië kan beginnen! Na heel wat voorbereidingen zoals; een backpack kopen, welke wandelschoenen zijn goed, de goedkoopste tickets uitzoeken, spuitje hier en een spuitje daar voor onze gezondheid en na heel wat dagdromen verder zijn we er dan nog een paar dagen van verwijderd.

We zullen ons even voorstellen en vertellen hoe we elkaar hebben ontmoet.

Ik ben Vera, 20 jaar en woon in Staphorst en ben afgestudeerd als onderwijsassistente. Het afgelopen jaar heb ik een bedrijfig jaar gehad. Met mijn diploma op zak ben ik begonnen met zoeken naar oppasbanen en huiswerkbegeleiding. Dit is mij gelukt en met veel plezier nieuwe ervaringen opgedaan en geld bij elkaar kunnen sparen. Eveneens werk ik ook bij de snackbar Hillies. Ik heb een tussenjaar genomen, omdat ik niet zo goed weet wat ik met mijn diploma wil gaan doen. Tijdens onze reis hoop ik er achter te komen wat ik nu echt leuk vind! Er zijn veeeel dingen waar ik van hou: reizen natuurlijk!, kinderen onderwijzen, familie, vriendinnen en mijn vriend Erwin die ik stiekem wel erg ga missen!;)

Ik zal ook even wat over mezelf vertellen. Ik ben Julia, 20 jaar en woon in Emst, een klein dorpje, tussen Apeldoorn en Zwolle. 1,5 jaar geleden heb ik een driejarige opleiding voor secretaresse afgerond. Van te voren wist ik al dat dit niet echt hetgeen is wat ik wil gaan doen later, maar ik heb in iedergeval een diploma. Nu heb ik genoeg tijd gehad om te bedenken wat ik wel wil gaan doen! Aangezien reizen en de wereld ontdekken een grote passie van me is heb ik mij ingeschreven voor de opleding Leidinggevende Travel & Hospitality dus daar hoop ik na deze zomervakantie mee te beginnen. De 2 jaar die tussen deze opleidingen inzit heb ik gebruikt en ga ik gebruiken om verschillende ervaringen op te doen. Zo ben ik dus 9 weken op Curacao geweest, heb ik 4 weken in Malawi gezeten en vrijwilligerswerk bij een weeshuis gedaan, afgelopen zomer 3 maanden in Spanje als au pair geweest en nu het grote avontuur samen met Vera naar Azië!

Hoe hebben wij elkaar ontmoet? Het begon allemaal op Curacao. Julia verbleef 9 weken op Curacao om vrijwilligerswerk te doen bij een kinderdagverblijf. Vera liep 4 maanden stage voor haar opleiding onderwijsassistent bij een huiswerkbegeleidingsgroep. Na een gezellig avondje weg met onze huisgenoten kwamen we aan de praat en we merkten al snel dat het van beide kant goed klikte. Daarna waren we onafscheidelijk;) en hebben we samen een fantastische tijd beleefd op Curacao. Op een gegeven moment hadden we het erover dat we niet zo goed wisten wat Vera na haar opleiding moest doen en Julia in haar tussenjaar. Er kwamen al snel plannen over Australië om daar te reizen en werken. We werden ook enthousiast over andere landen en uiteindelijk is Australië van het plan geschrapt. (ooit gaan we er nog wel eens heen!:)) We hebben besloten om onze reis te beginnen in de grote wereldstad Dubai. Daar gaan we aanstaande maandag 25 januari naar toe en verblijven tot 28 januari. De reis vervolgt verder naar Thailand, Laos, Maleisië, Singapore en Bali. Hoe lang we overal zullen verblijven, weten we zelf ook niet. We blijven niet langer weg dan 4 maanden. Misschien worden er ook nog wel andere landen aan deze lijst toegevoegd! Reizen moet spannend zijn, dus wij zien wel waar we belanden.

We hopen jullie in iedergeval 1x in de week op de hoogte te kunnen houden van onze wereldreis. Ook zullen we foto's plaatsen op deze site.

Lieve groetjes van Julia en Vera