Hallo allemaal,

Alweer bijna een week verder, de tijd gaat hier zo snel, we maken onwijs veel dingen mee en we vergeten bijna om jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden! Zodra we internet hebben kunnen jullie lezen over de avonturen in het hippiedorp Pai in Thailand! In de volgende blog gaan we vertellen hoe we van Chiang Mai, Thailand, naar Laos zijn gereisd. Dit ging ook weer gepaard met veel avontuur!

Donderdagochtend zijn we na een uur te hebben gewacht met een mini busje van Chiang Mai naar Pai gegaan. We hadden eigenlijk geen idee wat voor soort weg het zou zijn maar al gauw kwamen we erachter dat de hele rit uit haarspeldbochten bestond en we waren dan ook blij dat het busje halverwege tussen de bergen stopte waar we eventjes een beetje konden bijkomen. 3 uur en heel veel bochten later kwamen we aan in het prachtige, rustige en hippieachtige plaatsje Pai. Het is erg bekend onder de backpackers en je vind er enorm veel hippie's die hier een paar daagjes komen om de drukke steden zoals Bangkok en Chaing Mai even te ontwijken.

We hadden gelukkig al een slaapplaats voor die avond geregeld maar die bleek zoals we al wel vaker hadden meegemaakt erg lastig te vinden. Ook taxi's waren onvindbaar voor ons. Maar gelukkig kwamen we bij een barretje wat aardige Engelse mannen tegen die ons hielpen bij het vinden van een taxi en binnen de kortste keren zaten we weer in een taxi. Na ruim een uur te hebben gereden en rond te hebben gevraagd kwamen we aan bij ons guesthouse dat ongeveer een kilometer buiten het centrum was. Die avond zijn we het plaatsje gaan verkennen en hebben 2 fietsen gehuurd waardoor we fijn overal heen konden gaan.

De volgende dag hadden we eigenlijk niet echt een plan. We hadden gehoord dat er een zwembad in de plaats was en daar hebben we de hele dag gelegen nadat we eindelijk weer een keertje een Europees ontbijt ophadden. Het was een erg mooi en groot zwembad en we werden omringd door veel andere backpackers. We vermaakten ons die dag prima, helemaal toen we het eten ontdekten wat ze er verkochten. Heerlijk! In de avonden is er van alles te doen in Pai en we zijn de straten maar doorgeslenterd en hadden ons een beetje verdiept in wat er verder allemaal te doen valt. Het fietsen beviel ons in principe prima maar om echt dingen te gaan doen was een scooter wat praktischer. Je ziet veel mensen in deze plaats (met name backpackers) die verband om hun been of andere plekken hebben omdat, mensen een scooter huren zonder er ooit eerder op te hebben gereden. En ja, dat gaat helaas vaak fout ..

Zaterdag gingen we er dus op uit met onze 2 scooters. Voor Vera was het de eerste keer op een scooter maar dat ging allemaal dikke prima. We reden het plaatsje uit en kwamen op het platteland terecht. We hadden gehoord dat er op ongeveer 30min vanaf het centrum een waterval was dus daar waren we naartoe op weg. Toen we er bijna waren moesten we eerst nog door een plaatsje heen waar alles bijna Chinees was en belanden we opeens op een prachte uitkijkplaats over de natuur heen. Nadat we hier een uurtje hadden genoten kwamen we daar 2 Nederlandse meiden tegen. Samen met hen zijn we naar de waterval gegaan. Maar wat bleek, toen we daar aankwamen was er bijna geen water omdat het daar het seizoen niet voor was. Het enige wat we zagen was een klein zielig stroompje. Desalniettemin was de natuur wederom erg mooi. Eens wat anders dan die drukke en muffe steden! De meiden bleven achter en wij besloten om door tegen naar de Lod Cave. We hadden al gehoord dat het ongeveer 2 uur rijden zou zijn met de scooter. Wij hadden alle tijd en besloten om het gewoon te gaan doen. Wat ons alleen niet verteld was , is dat de weg dwars door en over bergen ging. Dus al na een half uurtje vroegen we ons af wat deze barre tocht allemaal voor ons in petto zou hebben. Eindelijk op het hoogste punt konden we wat eten en vragen aan andere mede reizigers, die de tocht ook per scooter deden, hoe ver het nog was. Nog 1 uur te gaan.. We kunnen jullie verzekeren dat het behoorlijk pittig is om met een stadsscooter deze weg af te leggen! Nadat we ook nog langs de plek waren gereden en een ander meisje achterop de scooter hadden genomen kwamen we na 2,5 uur aan op de bestemming: Lod Cave. Maar toen beseften we ons pas dat we helemaal niet exact wisten wat het nou eigenlijk was waar we ruim 2 uur naar hadden zitten zoeken. Het bleek een enorm grote grot te zijn waar je door een gids doorheen werd geleid. De gids zorgde ervoor dat zijn olielamp gloeide en we legden het begin stukje af met een vlot van bamboe. We liepen op enorm gammele trapjes die door de grot heen stonden en de gids kon geen Engels dus het was allemaal een beetje vaag. De grot was wel echt indrukwekkend groot en hoog ! Toen we na een tijdje weer verder gingen op het vlot zagen we enorme vissen en hoorde we het geluid van vleermuizen. Dit was de druppel voor Vera en die was er gelijk helemaal klaar mee. Door middel van handen en voeten, de gids duidelijk gemaakt dat we direct weer terug moesten!

Het probleem toen was dat het al behoorlijk laat in de middag was, dus als we nog 2 uur terug zouden gaan rijden met onze scooters moest dat in het donker en dat leek ons niet bepaald verstandig.. Dus de enige keuze die we nog hadden was vlakbij een slaapplaats te gaan zoeken en de volgende dag terug te gaan. Opzoek naar een plek zagen we nog een enorm grote slang op de weg liggen! Gelukkig was de slaapplaats snel geregeld, we hadden alleen niets geen spullen mee. Op dit soort momenten besef je dat je eigenlijk ook helemaal niet zoveel spullen nodig hebt als je denkt. Heerlijk vroeg gaan slapen want de volgende morgen moesten we weer terug naar Pai.

Omdat de scooter van Vera deze dag voor 10 uur ingeleverd moest worden, zaten we om kwart voor 8, in onze korte broek alweer op de scooter richting Pai. Jullie denken allemaal misschien wel dat het in Thailand altijd alleen maar lekker warm is, maar 's nachts en vroeg in de ochtend kan het behoorlijk koud worden. Dan moet je denken aan ongeveer 10 graden. Dus als je zo vroeg, hoog in de bergen op een scooter zit met een kort broekje en dun vestje aan dan is dat echt niet te doen! Onderweg paar keer gestopt om onszelf op te warmen en het tempo verder hoog gehouden. En na 1,5 uur kwamen we alweer in Pai aan. We hadden het dus behoorlijk snel gedaan! Het was alleen lastig om weer warm te worden. Als het in Nederland koud is en je hebt gefietst dan wordt je ook bijna niet meer warm. Precies dat gevoel hadden wij nu ook. We zijn naar het zwembad gegaan en na een tijdje daar in de brandende zon te hebben gelegen waren we weer beetje op temperatuur. Nog een relaxte dag gehad en niet al te veel meer gedaan.

Maandag besloten we om nog naar wat toeristische plekjes te gaan in en rondom Pai. Als eerste gingen we naar een enorm groot, wit Boeddha beeld halverwege op een berg, die we vanuit onze verblijfsplaats ook al konden zien. Erg bijzonder hoe alles tot in detail is gemaakt en ook zo enorm groot! Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht op Pai. Het was die dag erg warm en na zoveel traptreden te hebben gelopen zijn we daar een poos blijven zitten. In zulke warmte heb je immers niet veel energie om dingen te ondernemen. We zijn daarom die middag een poos op een terrasje gaan zitten en uitgezocht hoe we de rest van onze reis nou eigenlijk willen gaan doen. We zijn zeker wijzer geworden en onze route voor de komende weken zal zo'n beetje gaan als volgt: 2 weken Laos, 1 week Cambodja, 3 weken Vietnam. Vanuit daar gaan we proberen om weer naar Thailand te vliegen maar dat gaan we allemaal nog uitzoeken. Jullie gaan zeker te horen krijgen hoe de rest van de reis zich vanaf daar weer vervolgd!

Nadat we deze plannen hadden gemaakt en weer beetje op adem waren gekomen, reden we met onze scooter naar een andere waterval, net iets buiten de plaats. Het lag erg achteraf, er was weer bijna geen water maar het was een prachtig plekje. Eind van de middag zijn we doorgereden naar de Canyon. Jullie hebben vast weleens van de Grand Canyon gehoord of iets gezien in Amerika. Dit was gewoon de kleine versie daarvan. Ondertussen hadden we nog een jongen uit België ontmoet en hebben met z'n drieën de Canyon verkent en rondgelopen (klimmen en afdalen kwam ook voor). Toen de zon eenmaal onder begon te gaan, zorgde dit voor een prachtig beeld. Er komen hier dan ook elke avond rond die tijd veel mensen naar de Canyon toe. We hadden het plan om vanuit Thailand naar Laos te gaan en de meest gebruikte manier bij reizigers is om dat per slow boat te doen. We zijn heel wat toeristen bureautjes binnen gelopen om informatie hierover te krijgen en eventueel tickets te kopen. Na heel wat gedoe besloten we uiteindelijk om de ticket gewoon bij de boot te gaan kopen. Die avond kwamen we in 1 van de toeristenbureautjes 2 Nederlandse jongens tegen en hebben we die avond mee gegeten en rest van de avond doorgebracht. Zij zouden ook naar Laos gaan, dus wie weet komen wij hun daar nog wel tegen!

Dinsdag was de dag dat we Pai zouden gaan verlaten en weer terug zouden reizen naar Chaing Mai, de plaats waar we al een paar dagen eerder hadden doorgebracht. Na het ontbijt, toen op ons inmiddels vaste plekje, tickets voor de bus gekocht voor eind van de middag. Als opvulling voor die middag zijn we weer naar het zwembad gegaan en nog eventjes daar genoten van het prachtige weer! De mini bus ging om 5 uur en de rit duurde 2,5 voordat we weer in Chaing Mai waren. Gelukkig hadden we al een slaapplek geregeld, nadat we heerlijk hadden gegeten konden we eindelijk weer eens op een zacht bed slapen.

We hopen dat jullie nog altijd met veel plezier onze verhalen lezen en kunnen mee genieten! Wij genieten nog altijd met volle teugen van dit grote avontuur! De volgende blog komt er ook snel aan!

Liefs Julia en Vera