Hallo allemaal!

Het is alweer zondag! Donderdag zijn we begonnen met het schrijven van de blog maar, na wat vertraging kunnen jullie weer eindelijk meegenieten van onze verhalen! Deze blog is van 05-12 februari!

Inmiddels zitten we eindelijk, na een uur wachten, in een busje op weg naar Pai. We hebben ongeveer een rit voor de boeg van 3 uur. Dat valt behoorlijk mee vergeleken met de treinreis van Ayuthaya naar Chiang mai van zo'n 10 uur. Pai ligt links boven van Chiang mai in het noorden van Thailand, vlakbij de grens van Myanmar. Wij hebben leuke verhalen over dit dorp gehoord van andere reizigers, dus we dachten daar moeten wij ook maar naar toe! Helaas ligt het wel behoorlijk uit de richting van Laos waar we hierna naar toe zullen gaan. Daar moeten we dan maar nog even een logische route op bedenken! Nu gaan we jullie eerst meer vertellen over 5 dagen Chiang mai!!

Vrijdagochtend om half 11 zijn we vertrokken met de trein vanuit Ayuthaya en om 8 uur waren we eindelijk in Chiang mai. Het eerste stuk van de reis ging aardig snel totdat we door nationale parken heen reden met snelheden van 50 à 60 km per uur. De laatste uren in de trein waren behoorlijk afzien. Nadat we aangekomen waren hadden we wel zin in een normale maaltijd. In de trein hadden we ook wel een maaltijd gehad maar, dat bestond uit een papperige rijst met onwijs scherpe kip! Niet echt bestemd voor een Europeaan. Alvast een tip voor iedereen die een keer naar Thailand wilt gaan en eten besteld: zeg nooit dat je het een klein beetje spicy wilt aangezien, ze dat hier erg letterlijk nemen en na een paar happen brand het eten je de mond uit!!;) Samen met Sjors zijn we even wezen eten. Nou ja even.. Julia had het eten allang op en Sjors en Vera mochten fijn 3 kwartier op hun eten wachten. :( Daarna hebben we afscheid genomen van Sjors die de volgende dag al naar Pai vertrok. Wij hadden een tuktuk aangehouden die ons naar het hotel bracht wat nog niet echt makkelijk te vinden was. Achteraf lag het maar 5 minuten lopen van het treinstation! We kregen een fijne kamer met wederom een knetterhard bed!

De eerste dag, zaterdag, in Chiang Mai begon erg lachwekkend. Julia kwam op het slimme idee om nog een extra dekbed te vragen zodat, we daar op konden liggen. Wij naar de receptie en onze vraag gesteld. De man keek ons erg onbegrijpelijk aan maar ja we vonden het ook een beetje stom om te zeggen dat het bed zo knetterhard was. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en hij begon erg hard te lachen. Misschien was het wat geloofwaardiger overgekomen als we hadden gezegd dat we uit Afrika kwamen omdat we het 'koud' hadden hahaha! Toen we in de avond terugkwamen lagen er netjes 2 extra dekbedden in onze kamer:)

In de middag zijn we naar de stad toegelopen wat ongeveer 2 km was. Op zich is dat niet heel ver maar wel als je kijkt naar de stoepen in Thailand wat ongeveer overeenkomt met een survival baan. Tegels die los liggen, enge putten, smalle stukjes die nog een beetje normaal zijn en dan sta je het volgende moment bijna tegen een boom waarom heen de stoep er half uit ligt. We hebben nog 1 keer weer die survival baan gelopen en toen waren er weer een beetje klaar mee! In de stad hebben we 2 dagen met activiteiten gepland. En we hebben lekker gegeten bij een leuk restaurantje. Zaterdagavond lagen we braaf zonder een druppel drank om half 12 lekker in bed!

Zondag hebben we lekker tot 2 uur in bed gelegen. Allebei waren we erg moe van twee weken lang alleen maar doorgaan en van alle indrukken! We hebben in de buurt even een lunch gehad van €0,75 en toen hebben we 2 markten bezocht. We waren eerst op een markt waarvan we dachten dat het de sunday market was maar, we waren op de verkeerde markt. Weer even gezocht en gevraagd en toen waren we eindelijk op de juiste markt. Het was erg druk en er was veel eten en kleding te koop! Later op de avond hebben we nog een maaltijd gescoord en toen terug gegaan naar het hotel. We hebben nog even een programma gekeken wat niet geheel feilloos verliep. Dat lukt niet heel goed in het buitenland, helaas. Toen zijn we lekker gaan slapen aangezien de volgende dag een leuk programma op ons te wachten stond.

Maandagochtend, alweer 2 weken op reis! De tijd vliegt hier echt voorbij! Tijd voor een dagje op een quad racen en een survival baan afleggen! En nee, niet de stoepen maar een echte survival baan! We werden rond 8 uur opgehaald met een busje, dachten wij. Er kwam alleen maar een man in een auto die ons moest ophalen. Het eerste half uur zaten we niet echt lekker in de auto omdat, die man een echt race monster was! Ook vonden we het een gek idee dat wij alleen maar met z'n tweeën op een quad zouden rijden. Julia moest naar de wc dus we moesten even stoppen. Vera probeerde de man met handen en voeten uit te leggen met hoeveel mensen we de activiteit gingen doen en hoe lang we nog moesten rijden. We waren ook maar zo ingestapt in plaats van even te vragen wat de bedoeling was. Ja, ook hier leren wij weer van. Eenmaal aangekomen bij bestemming kwamen erachter dat het race monster onze begeleider was. Even een helm uitzoeken, mondkapjes voor en gas op die lolly! De rit begon met een vlak wegdek maar na een poosje kwamen wij al in de bergen terecht. We hadden paar hele steile stukken en dat was best wel een beetje eng af en toe! Dit overleeft hebbend en nog wat stukken door de bossen kwamen we na 3 kwartier weer aan op de plek.

Op naar de volgende activiteit. We gingen naar een park in de jungle waar je een survival baan kon doen, met zipline! Zipline houdt in dat je hoog boven de grond en tussen de bomen door aan een lijn door de lucht vliegt. In het begin was het best even aftasten van hoe alles werkte maar, al snel klommen en vlogen we als aapjes door de bossen. Een uur lang zo intensief bezig zijn in de warmte was best pittig. Toen we uiteindelijk weer bij ons hotel aankwamen waren we blij dat we even bij het zwembad konden liggen. 's Avonds nog even ergens gegeten en lekker rustig aan gedaan de rest van de dag want, de dag erna zouden we naar olifanten gaan!

Dinsdag hebben we eerst lekker uitgeslapen. Wij hadden die middag een excursie geboekt waarbij we olifanten zouden gaan voeren en ze mochten wassen in een rivier. Rond 12 uur werden we opgehaald door een soort truck met bankjes achterin. Er zaten al 3 mensen in waar we gezellig mee hebben gepraat. Een vrouw uit Hawaii, jongen uit Californië en een meisje uit Zwitserland. Dit was een heerlijke manier om 2 uur lang te rijden naar olifanten die ergens tussen de bergen in de middle of nowhere leven. We reden op een zandweg met gaten langs diepe afgronden en Vera vond dat maar niks dus die was blij toen we er eindelijk waren! Eenmaal aangekomen zagen we meteen 4 grote en 1 baby olifantje. Iedereen was natuurlijk erg enthousiast want hoe vaak zie je nou olifanten van zo dichtbij en in de vrije natuur. In Thailand zijn olifanten erg populair onder de toeristen en het is op veel plaatsen mogelijk om op ze te rijden. Deze worden helaas vaak mishandelt en zitten vast aan kettingen. Gelukkig was dat bij deze olifanten anders en worden ze goed behandelt! We mochten eerst gewoon kennis met ze maken en tussen ze doorlopen. Dit liep alleen iets anders dan we van tevoren hadden gedacht. Van het een op andere moment, uit het niets had Julia het baby olifantje achter haar staan. Deze greep haar met z'n slurf bij haar enkel en draaide z'n hele slurf om der been heen met als gevolg dat Julia geen kant meer op kon en op de grond viel! Het enige wat toen nog telde was ervoor zorgen dat ze weg kwam want je wilt geen baby olifant van 400 kilo op je hebben. Gelukkig kon ze net optijd wegkomen op nog 1 slipper en helemaal vies van het zand. Dus de schrik zat er bij ons beiden goed in. Het enige wat Julia eraan over heeft gehouden is wat schaafwondjes op der been en een enorm blauwe plek op der bil. Niet te vergeten een klein trauma voor baby olifanten haha. We hebben de olifanten nog gevoerd: onder andere bamboe en bananen. Het zijn net machines, ze malen alles zonder enige moeite weg. Nadat ze gegeten hadden gingen we met z'n allen naar beneden waar een rivier was. Er lagen allemaal bakjes met borstels waarmee we de olifanten konden gaan wassen. Maar voordat de olifanten er waren begon iedereen al met een watergevecht. Julia vond het water wel heel erg koud en deed een poging om te vluchten waarbij ze bijna uitgleed op een steen en het scheelde niet veel of ze zou nog meer schrammen rijk zijn. De olifanten kwamen eraan en gingen heerlijk badderen in de rivier. Iedereen mocht ze wassen en er werden prachtige plaatjes geschoten. Nadat er nog een groepsfoto was gemaakt konden we een maaltijd nuttigen die door de locals gemaakt was. Eind van de middag reden we weer terug richting Chiang Mai en hebben verder die avond niet veel bijzonders meer gedaan.

De volgende dag ging onze wekker rond 9 uur en hadden we op het programma staan om naar een tempel boven op de berg te gaan. Deze tempel is erg populair onder de toeristen omdat je vanaf daar een mooi uitzicht over de stad Chiang Mai hebt. Nadat we een aantal red trucks hadden aangehouden en onderhandeld hadden over de prijs konden we uiteindelijk met eentje naar boven. De rit duurde langer dan we dachten en bestond voornamelijk uit haarspeldbochten. Al met al, 3 kwartier later waren we bijna boven bij de tempel: Wat Pratep Doi Suthep. Voordat we die konden bezichtigen moesten we een trap met 309 treden nog overwinnen. Helaas was het zicht die dag echt minimaal waardoor we de stad bijna niet konden zien. We hebben even rondgelopen in en bij de tempel. Wat weer opviel was de grote hoeveelheid Boeddha beelden en goud. Wij vinden dit geloof echt helemaal niks. We snappen niet hoe je kan buigen voor zo'n beeld. Er zijn onwijs veel beelden waar ze voor buigen. Draken en verschillende soorten Boeddha's. Soms hangen er bloemen voor de beelden en soms zelfs flesjes of pakjes drinken. Erg bijzonder. Wij zijn het over 1 ding samen eens: die tempels komen ons de neus uitzetten. We gaan alleen in Cambodja een grote tempel bekijken en de rest houden we voor gezien. Ze lijken, na al zoveel gezien te hebben, allemaal op elkaar! Dus tempelliefhebbers: ga naar Thailand en je hebt de hele dag tijd om tempels te bezoeken;) Ons overkomt alleen maar gekke dingen dus vandaag ook weer! Vera stond naast een Chinees en die wilde graag op de foto die haar man zou maken. Vera denkt ik zal even beleeft doen en aan de kant gaan staan. Komt die meneer naar haar toe met de camera en zij denkt dat ze een foto moet maken maar nee. Vera staat op de foto en dat laat hij vol trots zien. Vera vertelt die man dat hij die foto moet verwijderen en als hij een foto van haar wil maken eerst toestemming moet vragen. Die vent maar lachen! Brutale Chinezen!!

Na nog een poosje te hebben rond gelopen en wat te hebben gegeten stond onze red truck nog netjes op ons te wachten en zijn we terug gereden. Het was weer een achtbaan en uiteindelijk stonden we weer in het centrum van Chaing Mai. We willen weer even wat eten en bestellen de lekkere spring rolls (soort kleine loempia) en garlic Bread. Nou we hadden allebei nog nooit zo goor en vettig eten gehad. Jammer van ons geld...:( we zijn teruggegaan naar het hotel waar we (als oude luitjes) even een dutje hebben gedaan! We hadden ook ZO'N zware dag gehad haha! Die avond hebben we de night market bezocht, helaas hadden we die niet eerder ontdekt want het was super leuk!! We kwamen aan op een leuk plein met allemaal eettentjes, balen stro, nog meer tafeltjes en een podium waar een man gitaar speelde en zong. Het ultieme vakantiegevoel als je dat ziet! Rond 12 uur gingen we slapen om de volgende dag weer naar onze volgende bestemming te gaan!

De volgende blog komt als goed is wat sneller aangezien, we nu al een paar dagen in Pai zijn en ook alweer genoeg hebben meegemaakt!

Lieve groetjes uit Pai!